We brengen vandaag een bezoekje aan de basaltzuilen bij Dverghamrar. We rijden over de Skeidarársandur en hebben fantastisch uitzicht op Jökulsárlón.

Het blijft de hele nacht droog en pas tegen acht uur vallen de eerste spetters. Reden om je nog een keer om te draaien. Tegen half negen gaan we er uit en gaan we op ons gemak ontbijten. Daarna ruimen we de tent op en gaan we weer op pad. Af en toe nog een beetje miezer, maar al vrij snel trekt het helemaal open en komt de zon lekker door. De rest van de dag is het heerlijk mooi weer. De eerste stop is bij Dverghamrar; hier zijn fantastische basaltzuilen te zien. Deze zuilen ontstaan bij afkoeling van een lavastroom, waarbij krimpscheuren ontstaan. Onze volgende stop is bij Núpsstadur. Hier staat een piepklein turfkerkje uit de 17e eeuw. Het is slechts 2,40 m breed en 5,20 m lang. Er staan hier ook enkele plaggenschuurtjes.

Een stukje verder komt de Vatnajökull (gletsjer) in zicht. We rijden over de Skeidarársandur, een grote spoelzandvlakte, die gevormd si door tal van gletsjerrivieren. Nog in 1996 is hier een groot deel van de ringweg en een gehele brug verwoest. Ruim 10 km weg moest hersteld worden.

We rijden het nationale park Skaftafell binnen en parkeren de auto bij het bezoekerscentrum. Te voet gaan we op pad naar de Svartifoss, maar onderweg komen we eerst Thjofafoss en Hundafoss tegen. Dan opeens zien we Svartifoss; het water stort over hangende basaltzuilen naar beneden. Het landschap verandert erg snel; liepen we beneden door een berkenbos, gevolgd door een stuk met lage struiken, daarna gaat het over in heidelandschap. We vervolgen onze weg over de vlakte naar het uitzichtpunt Sjónarnýpa. Vanaf hier hebben we een schitterend uitzicht op de gletsjer (Skaftafellsjökull). Het waait zo hard, dat als we op het uitzichtpunt aankomen onze windjacks aan moeten doen. Over een smal bospaadje dalen we af richting de parkeerplaats. En na drie uur wandelen zijn we terug bij de auto. We eten eerst lekker uiensoep, voordat we onze rit vervolgen. We komen langs verschillende uitlopers van de Vatnajökull; de een nog mooier dan de ander.

Opeens zie ik tussen de heuvels langs de weg enkele ijsschotsen. Vlak daarna staan er auto's aan de kant van de weg en Michiel zet de onze erbij. We klimmen een heuvel op en we hebben dan een fantastisch uitzicht op het Jökulsárlón. Ontelbaar veel ijsschotsen drijven er in dit meer. Het is echt schitterend om te zien. Omdat het water zo helder is, spiegelen de ijsschotsen er in.

Het loopt nu tegen vijven en we gaan op zoek naar een camping. Degene, die ik in het boekje gevonden had, vindt Michiel niets en dus rijden we een stukje terug. We komen bij een gebouw aan waar Michiel iemand aanspreekt die net aan komt rijden. Deze man kent geen Engels en dus moet er gebeld worden met een tolk. We kunnen in ieder geval wel blijven kamperen hier in Hrollaugsstadir. We koken voor de tent eenvoudige macaroni omdat we binnen geen kookgelegenheid gevonden hebben. Het koelt snel af, maar misschien komt dat wel omdat we vandaag heerlijk weer gehad hebben. Na de afwas lopen we nog even naar het plaatselijke kerkje, maar dat wordt net voor onze neus op slot gedaan.

Hrollaugsstadir 15º C - 17º C 160 km