Vandaag een kort tripje naar het Everest View hotel van waaruit we schitterend zicht hebben op de hoogste berg ter wereld.
Tegen half zeven loopt de wekker af. Ik ga er gelijk uit om alle trappen naar beneden te nemen naar het toilet in de kelder. Als ik weer boven kom, ben ik buiten adem van al die trappen. Ik merk dat we nog steeds op hoogte zitten. Om zeven uur zijn er pas zes mensen aanwezig voor het ontbijt. Het blijkt dat er nog twee liggen te slapen en de rest komt langzaam binnen druppelen.
We hebben gisteravond al het ontbijt besteld en vanaf zeven uur wordt er steeds iets geserveerd. Het ontbijt smaakt goed, maar het had iets meer mogen zijn. Al twee dagen geleden hebben we ervoor gekozen om een dag eerder terug te vliegen, indien Danuri de tickets kan omboeken. En dat is gelukt; dus wij lopen samen met een paar anderen al op zaterdag terug naar Lukla. De anderen gaan nog op pad voor een tweedaagse tocht. We vertrekken vandaag gezamenlijk naar het Everest view hotel. Zij zullen vanaf daar verder lopen, terwijl wij terug gaan naar Namche Bazar.
Vanuit Namche Bazar lopen we eerst via trappetjes en daarna door het stoffige zand steil omhoog. Na een goed uur afzien, bereiken we een grote weide met hier en daar wat struiken en lage boompjes. We zien een hotel, maar helaas is dit nog niet ons doel; het is nog een kwartier lopen. Maar vanaf hier is al wel de Mt. Everest te zien. Het is een berg die er niet echt uitspringt. En juist achter deze top hangt een kleine wolk, terwijl het verder nog niet echt bewolkt is. Het laatste stuk naar het Everest view hotel is behoorlijk vlak. De thermometer geeft een temperatuur van 4 graden aan. Bij het hotel zoeken we een lekker plaatsje in de zon op het terras. Een lekker kop thee en koffie gaan er wel in. We verblijven hier anderhalf uur en zien verschillende groepen
Engelsen en Japanners komen en gaan. Bij de uitgang van het hotel nemen we afscheid van de rest van de groep. We dalen snel af en als we bijna terug zijn overleggen we of iedereen zin heeft het plaatselijke museum te bezichtigen. We lopen hiernaar toe. Buiten staat een mooie stoepa, waarvan ik verschillende foto's maak. In een bovenruimte van het museum zijn allerlei gebruiksvoorwerpen van vroeger van de sherpa's te zien. In het Engels is steeds aangegeven waar iets voor gebruikt werd. Daarna bekijken we nog allerlei foto's van sherpa's en van Namche Bazar. Als laatste bezoeken we nog een ruimte waarin alle foto's en krantenartikelen over de Mt. Everest uitgestald zijn.
We dalen af naar onze lodge en bestellen allemaal iets voor de lunch. Ik neem een kaaspizza en Michiel kiest voor de hamburger met friet. Na de lunch lopen we samen op ons gemak langs de souvenirwinkeltjes. Als we terug komen in de lodge lezen en puzzelen we wat. Tot één van de anderen vraagt of we zin hebben om even iets bij de bakker te gaan drinken en eten. We genieten van het lekkers bij een goede kop thee. Ondertussen trekt het aardig dicht; de zon is niet meer te zien en het is buiten al aardig afgekoeld. Bij de kachel in de lodge is het behoorlijk warm. We kletsen, lezen en puzzelen wat en vullen zo de tijd, totdat we om zeven uur gaan eten.
Om half zeven nemen we de kaarten en het boek waarin alles opgeschreven moet worden. Iedereen schrijft zijn wensen op. Tegen zeven uur worden de eerste gerechten geserveerd. Ik heb tomatensoep en gebakken aardappels met kaas en salade. Michiel heeft een jaksteak met sausje en frites. Na krijg ik een heerlijk stuk chocoladetaart. We kletsen nog wat na en om negen uur verlaten we als laatste de ruimte om ons bed op te zoeken.