Met de bus rijden we enkele uren door het binnenland van Kenia. Na Chogoryia is het nog een klein stukje over een hobbelig zandpad en worden we met de bus afgezet bij onze eerste kampeerplaats.
De hele nacht blijft het druk op straat. Het getoeter blijft aanhouden. Om half negen komen we ons bed uit en een half uur later zitten we aan het ontbijt. Nadat we een paar flessen water gekocht hebben, halen we onze bagage op van de kamer en zijn we precies om kwart voor tien beneden in de hal. Om tien uur heeft iedereen z'n bagage klaarliggen en staan er vier grote plunjezakken, die achterblijven in het hotel. Alle bagage gaat weer op het dak. Binnen in de bus liggen allerlei plastic zakjes met etenswaren. Het duurt wel tot kwart voor elf, voordat iedereen aanwezig is en alle tassen stevig vastzitten op het dak.
Alle gidsen worden aan ons voorgesteld: Josaja is de hoofdgids en Lousi de 2e gids. Daarnaast hebben we nog twee hulpgidsen. En natuurlijk is onze Tanzaniaanse kok Mgos mee. In een half uurtje rijden we de stad uit. Het weer is niet echt best; het is zwaar bewolkt en soms miezert het. Zowel de stad als het binnenland, waar we nu doorheen rijden is mooi groen. We rijden door een heuvelachtig landschap. Er worden allerlei groentegewassen en vruchten verbouwd. En we zien overal mensen op het land aan het werk.
Als het licht gaat regenen en de weg flink omhoog en omlaag gaat, gaat de bus heel rustig rijden. Maar goed ook, want op een stuk van een paar honderd meter, liggen er vier auto's en busjes op z'n kop in de greppel. Als we twee uur gereden hebben, lunchen we in een restaurant bij een tankstation. De plastic doosjes worden uitgedeeld; de dozen met de groene deksels zijn voor de vegetariërs. In ons doosje vandaag een broodje ham, een gekookt ei, een pakje sap en een chocoladereep. We pauzeren een uurtje en rijden daarna nog ruim anderhalf uur. We genieten van het mooie uitzicht en sommigen van de binnenkant van hun ogen.
Tegen drieën slaan we van de geasfalteerde weg af en vrij snel bereiken we het dorpje Chogoryia, waar de laatste inkopen worden gedaan. Hier gooien de dragers hun bagage op het dak. Het is nu nog zo'n zes kilometer naar onze eerste kampeerplek. De weg is een rood zandpad vol met gaten en net zo breed als de bus. Heel langzaam rijden we naar boven tot we op een open plek komen. Hier gaan we de bus uit en wordt alle bagage in het gras gezet.
We zetten de tentjes op en onder het genot van koffie en thee kletsen we tot het eten klaar is. Ondertussen heeft een van de medereizigers te maken met een eigenzinnig cijferslot aan zijn plunjezak, dat zelf van code veranderd is. Na enig tijd proberen, wordt gelukkig de juiste code gevonden. De kok komt ons roepen en we nemen ons stoeltje mee naar de etenstent. We zijn nog maar amper binnen of het hoofdgerecht komt op tafel. We eten vanavond aardappels, witte kool en een soort wortelgoulash. Na het eten komt de koffie en thee op tafel. Het is acht uur en pikkedonker. Een half uurtje later zoeken we onze tent op.