We rijden een avontuurlijke route naar het NP Santa Elena. Daar lopen we een schitterende wandeling van bijna vier uur door het nevelwoud.
De wekker hebben we hier niet nodig; we zijn steeds ruim voor hij afloopt wakker. Met het gevolg dat we vandaag al om zeven uur aan het ontbijt zitten. Ook hier een fruitontbijt; meloen, ananas en banaan. Het is niet zo veel, maar gelukkig wordt er gevraagd of we een continentaal ontbijt willen. We krijgen twee kleine sneetjes bruin brood en roerei. Bij de bakker in het dorp kopen we een paar lekkere zoete broodjes en om half acht begint onze avontuurlijke rit naar Nationaal Park Santa Elena.
Het is bewolkt en af en toe miezert het, maar ja het heet ook niet voor niets nevelwoud. Na ruim 20 minuten rijden, hebben we de 8 km slechte weg afgelegd. We staan op de parkeerplaats; de weg houdt hier echt op. We kopen kaartjes en krijgen een overzichtskaartje, waarop alle wandelroutes staan.
We kiezen de route van vijf kilometer. We maken een schitterende wandeling van 3½ uur. De tocht door het nevelwoud is echt fantastisch. We lopen de hele tijd over een smal paadje en komen de hele ochtend niemand tegen. Het pad slingert omhoog en omlaag diep het regenwoud in. Helaas zien we weinig dieren, wel horen we heel veel vogels en tot twee keer toe brulapen. We zien wel een papagaai-achtige vogel, die een aparte roep heeft. Als we bijna aan het eind van de route zijn, staat er opeens een Black Guan op het pad.
Na deze fantastische wandeling rijden we terug naar ons hotel. Na een korte pauze, lopen we naar het dorp en nemen we een kijkje bij het Serpentario. Hier hebben ze de slangen, reptielen en amfibieën, die in de wouden leven. We verlaten de tentoonstelling en halen bij de supermarkt een ijsje. Het miezert nog steeds een beetje, maar de temperatuur is lekker. Michiel heeft een goede wegenkaart gekocht en bekijkt de route van morgen alvast. In de schommelstoelen op ons balkon rusten we lekker uit en kunnen we steeds verder weg kijken, omdat het zonnetje er steeds meer doorheen probeert te komen.
Tegen vijven wordt het echt fris en gaan we naar binnen. Om zes uur lopen we richting het dorp en gaan we weer bij het restaurant Tree House naar binnen. Deze keer nemen we een soepje met een maaltijdsalade. Je kunt hier echt heerlijk eten. Bij het afrekenen krijgen we twee bonnetjes om een half uur te internetten. Beneden kruipen we achter de computer, leggen contact met het thuisfront en bekijken het nieuws in Nederland. Teruggekomen in ons hotel puzzelen we nog wat en zoeken dan ons bed op. Nog enkele uren horen we de muziek van een feestje ergens in het dorp.