Een dagwandeling om aan de hoogte te wennen. We lopen over de weg naar Muktinath en komen aan de andere kant van het dal terug naar beneden.

Vanochtend loopt om half zeven de wekker af, maar al ruim voor die tijd zijn we wakker. We hebben afgesproken om om zeven uur te ontbijten. Michiel neemt een eenvoudig ontbijt met toast, jam en een omelet. Ik kies voor een heerlijke appelpannenkoek. Om half acht zijn we klaar en gaan we op pad. De weg die we vanochtend omhoog lopen hebben we vijf jaar geleden naar beneden gelopen. We weten dus ongeveer hoe ver het is. Het gaat gestaag omhoog en af en toe snijden we een stukje van de doorgaande weg af. We komen eerst door Khingar en Jharkot, waar we tussen de huisjes, lodges en met muren afgeschermde weilandjes lopen. We stappen stevig door en zijn om kwart voor elf al in het centrum van Muktinath. We stappen een restaurant in en bestellen thee en Tibetaans brood. We zijn nu 700 meter gestegen en hebben 9,4 km afgelegd. Een half uurtje later lopen we verder richting het tempelcomplex van Muktinath. Dit is een bedevaartsoord voor zowel Hindoes als Boeddhisten. Het is nog een kwartiertje lopen en nog 100 meter omhoog. Na even op het terrein rondgelopen te hebben, gaan we verder. We steken het dal door en komen bij een gompa aan. Er komt een boeddhistische vrouw aanlopen en ze laat ons binnen. Het is een schitterende tempel en na tien minuten trekken we onze schoenen weer aan en lopen we verder. We dalen af richting de rivier, steken de hangbrug over en stijgen nog een klein stukje. We lopen nog een dorpje door en iets na enen komen we in Jhong aan. Eerst staan we bijna op de boogschietbaan, waar flink geschoten wordt. Een stukje verder lopen we een restaurant binnen. Zowel binnen als buiten zitten al wat mensen. Het is daardoor in de keuken waarschijnlijk erg druk en het duurt bijna een uur voordat onze gids met de twee borden aan komt zetten. De gebakken rijst met ei die we besteld hebben, smaakt heerlijk. Na anderhalf uur pauze stappen we op en vervolgen we onze weg naar Kagbeni. We lopen nu aan de ander kant van de rivier, hoog in het gebergte. We hebben schitterend uitzicht, ondanks dat er vanaf het middag flink wat bewolking rond de hoge toppen hangt. Het is een schitterend stuk lopen, waarbij we lang op hoogte blijven. Pas in het laatste half uur dalen we de laatste 500 meter af. Om kwart voor vijf wandelen we onze lodge in Kagbeni binnen. Hebben we er toch maar twee uur en twintig minuten over gedaan om vanaf het restaurant terug te lopen. We hebben dan bijna 25 kilometer gelopen. In totaal hebben we zes uur gelopen en zijn we ruim negen uur onderweg geweest. Het gps geeft aan dat we vandaag 1130 meter gestegen zijn en dat het hoogste punt 3765 meter is geweest. Bij de lodge aangekomen blijkt er een Israëlisch gezelschap van wel veertien man aangekomen te zijn. We raken met iemand aan de praat. Hij weet niet waar hij vandaag geweest is, alleen dat het een mooie tempel was en weet ook niet waar ze naar toe gaan. Maar hij kent Nederland wel, want hij heeft ruim een jaar in Breda gewoond. We bestellen ons eten alvast en vragen of het om zeven uur klaar kan zijn. Ondertussen laden we de elektrische apparaten nog eens op tot de stroom weer eens uitvalt. Er worden elektrische lampen op tafel gezet, zodat we kunnen zien wat we te eten krijgen. Om acht uur gaan we naar onze kamer en leggen we de spullen voor morgen klaar. Wat we niet meer nodig hebben, pakken we alvast in.