Vanuit Moshi rijden we met jeeps naar de Londorosi Gate van het nationaal park. Als de jeeps niet meer verder kunnen lopen we de 2,5 uur naar het Forest Camp.

Wat een rust vannacht, we hebben heerlijk geslapen. We beginnen de dag met een lekker warme douche. Om acht uur zijn we de eersten die aanschuiven voor het ontbijt. De warme toast kan de ober niet aangesleept krijgen. Om negen uur staat iedereen klaar met z'n bagage, maar er zijn nog geen jeeps. We moeten nog even wachten, maar dan komen er ook twee mooie grote witte jeeps aanrijden. In elke jeep kunnen negen personen.
Alle bagage gaat er in en we rijden een paar straten verder naar het kantoor van Mohammed. Daar kunnen we de bagage achterlaten en nemen we de gidsen mee. Ook gaat er een bagagejeep met tenten en eten mee. Het is tien over half negen als we wegrijden. De eerste stop is bij de boekwinkel, waar de meesten van ons een kaart van de Kilimanjaro kopen. Dan nog een stop bij de supermarkt en uiteindelijk rijden we om precies tien uur Moshi uit.
We volgen even de hoofdweg richting Arusha. Maar al snel slaan we af het binnenland in. Een mooie asfaltweg leidt ons door een paar dorpjes. Na een uur rijden houdt het asfalt op en begint het jeepspoor. We rijden door verschillende soorten landschappen. De ene keer grauw en dor en dan weer fantastisch groen. Het pad wordt iets minder en we komen weer door wat dorpjes. Nu zijn de huisjes allemaal van hout.
Om half twaalf komen we aan bij de Londorosi Gate van het Nationaal Park. We moeten allemaal ons naam in het boek zetten. Er moet in dollars betaald worden; deze moeten allemaal door een apparaat. Dit is een probleem; een paar briefjes worden niet geaccepteerd. Na lang vijven en zessen lukt het uiteindelijk wel.

We kunnen eindelijk verder, maar tot onze verbazing rijden we terug. Een kwartier lang volgen we de weg waarover we naar boven zijn gekomen. Onze chauffeur vertelt dat er op de plaats waar wij willen starten geen gate is, dus dat we daarom bij een andere gate moesten betalen. Nu we de goede afslag hebben, begint het avontuur pas echt. Het jeepspoor wordt smaller en smaller en we hobbelen, schuiven en glibberen alle kanten op.

Om half twee kunnen de jeeps niet meer verder; ze keren en we moeten er uit. Dat betekent dus gelijk de poncho's aan en de regenzakken om de rugzakken. We moeten een paar minuten lopen over het jeepspoor, dat echt niet berijdbaar is. We komen op een open plek terecht, waar alle dragers (ongeveer 20 man) op ons staan te wachten.
We krijgen eerst een kartonnen lunchdoos uitgedeeld van een of ander plaatselijk restaurant in Moshi. Er zit een hamburger met ei, twee vleeshapjes en twee bananen in. Verder krijgen we twee liter water per persoon. Om twee uur is het tijd om onze eerste stappen op de Mount Kilimanjaro te zetten.

Eén van de gidsen gaat voorop en neemt een heel langzaam tempo aan, maar goed ook, want we stijgen in twintig minuten zo'n 200 meter. Het eerste uur is het pad erg steil en glibberig. Het blijft ondertussen miezeren. Dan wordt het iets eenvoudiger. We lopen door het tropische regenwoud. Het is echt een fantastische tocht. We stoppen twee keer kort om water te drinken. Na ruim 2½ uur lopen, komen we op het Forest Camp aan. De meeste tentjes staan al, zodat we onze tent gelijk kunnen inrichten. Om vijf uur is het tijd voor thee en tot onze verrassing met popcorn en chocoladekoekjes. We zitten nu op 2800 meter en het is een beetje fris. We krijgen een flinke bak lekkere soep, daarna spaghetti met een heerlijke gehaktsaus. Als toetje hebben we avocado's, maar daar zijn niet zo veel liefhebbers voor. Vroeg naar bed vanavond; kijken hoe we de eerste nacht in de tent doorbrengen. Ondanks dat ik er 's nachts een keer uit moet, slaap ik gelukkig lekker.