30 april Lo Mantang – Yara

Een schitterende wandeling, waarbij we 's ochtend door het hooggebergte lopen en 's middags het laatste stuk door de rivierbedding naar Yara wandelen.

Ook vanochtend is de hemel weer strak blauw als we tegen half zeven het gordijn een beetje opzij schuiven. Tegen zeven uur schuiven we aan voor het ontbijt. De pot thee wordt gelijk gebracht en niet veel later ook de rest. Michiel heeft toast met omelet en ik chiapati's met omelet. We hebben ook allebei twee crêpes met chocoladesaus besteld. Als we dit allemaal op hebben, kunnen we er wel even tegenaan vandaag. We lopen terug naar de pas waar we twee dagen terug van vandaan gekomen zijn. Binnen een uur staan we boven en een klein stukje verder slaan we linksaf en verlaten we de doorgaande weg. We volgen een smal bergpaadje dat steeds verder omhoog slingert tussen de bergen door. Steeds weer een ander uitzicht en steeds weer een nieuw fotomoment. Onderweg komen we de sporen van de snowleopard tegen. Het loopt lekker door en iets na half elf zijn we op het hoogste punt van vandaag 4101 meter. Vanaf dat moment loopt het weer langzaam omlaag. We hebben schitterende uitzichten. Om kwart over elf staan we bovenaan een soort slucht. We dalen steil naar beneden over een smal zanderig paadje tussen de kleurrijke rotsformaties. Een half uur lang dalen we flink. Dan steken we een vlakte over, komen daar een man met twee paardjes, de enige tegenligger van vandaag, tegen en een stuk onder ons zien we het dorpje liggen waar we naar op weg zijn. We dalen nog een half uur door voornamelijk mul zand en grind af. Een pittige afdaling, maar uiteindelijk lopen we om kwart over twaalf het dorpje binnen. We hebben ondertussen 12,5 km gelopen en zijn vier en half uur onderweg geweest. Niet veel later zitten we ergens binnen om wat te eten. Ze hebben hier geen kaart, dus vragen we of ze iets van noodlessoep met ei kan maken en dat is geen probleem. Om een uur pakken we onze spullen, dalen we nog een klein stukje af en steken we via een bouwvallige brug het water over. Honderd meter verderop is overigens een grote nieuwe hangbrug aangelegd, dus het is hier geen probleem meer om het water over te steken. De zon schijnt nog flink, terwijl zich toch al veel wolken rond de toppen van de bergen verzameld hebben. We lopen door de rivierbedding verder in de richting van Yara. Het eerste stuk is warm, maar als de zon achter de wolken verdwijnt is het goed te doen. Na een uur lopen nemen we een paadje aan de linkerkant, waar zelfs nog een bordje bij staat. We stijgen nog een half uurtje flink, maar dan lopen we toch uiteindelijk het dorpje binnen. We lopen tussen de rijstvelden door, stijgen nog een stukje en als we een trap opgaan, staan we opeens op een binnenplaats van de lodge. Deze wordt behoorlijk verbouwd. Het is nu net half drie en we zijn nu op 3625 meter hoogte. Niet veel later zien we onze drager al helpen met het maken van een cementen muurtje. Wij bestellen een pot thee en zitten nog even buiten onder de overkapping. Tegen vieren begint het toch wel een beetje fris te worden. We hebben vandaag in totaal 16,7 km gelopen en zijn bijna zeven uur onderweg geweest. We zijn in totaal 627 meter gestegen en hebben een maximale hoogte van 4101 meter bereikt. Eigenlijk was het de bedoeling, volgens de reisbeschrijving, om vanuit de lodge nog naar een gompa te lopen, maar dat zou ongeveer nog drie en half uur in beslag nemen. De gids komt nog even vragen of we nog op en neer willen lopen, maar wij vinden het wel best voor vandaag. We hebben nog twee lange dagen voor de boeg. We blijven nog even buiten zitten, maar als het windje fris wordt, gaan we in de eetruimte zitten. Na het eten zoeken we al vroeg ons bed op.