We maken een heerlijke rit door bergachtig landschap. We verlaten Swaziland en maken een tussenstop in Piet Retief. 's Avonds bereiken we Thendele Restcamp.

Om half zeven loopt de wekker af en we zijn er vrij snel uit. De tassen staan ingepakt klaar, als we om zeven uur naar het andere gebouw lopen voor het ontbijt. We laten het ons weer heerlijk smaken. We hebben grandioos uitzicht op de bergen, maar het is wel erg koud. Het zal maar een paar graden boven nul zijn.

Na het ontbijt zetten we de koffers weer in het aanhangwagentje en gaan de bus in. Het is uiteindelijk tegen achten als we het dorpje verlaten. De ramen van de bus zijn helemaal aangeslagen en we moeten dadelijk nog een heel stuk over het rode zandpad. Waarschijnlijk kunnen we dan niets meer door de ramen zien. Als we een half uur later in Piggs Peak aankomen, lijkt het mee te vallen. Er moet getankt worden en dus krijgen de ramen ook maar even een wasbeurt.

We rijden door het prachtige bergachtige landschap in de richting van de hoofdstad. Een stukje voorbij de stad, stoppen we bij een souvenirmarkt. We krijgen een half uur de tijd om rond te kijken, terwijl Sakkie de bus een wasbeurt geeft. De temperatuur is lekker opgelopen en het is fijn om even de benen te strekken. We mogen in alle winkeltjes kijken en ze maken natuurlijk de beste prijs voor ons. We kopen een neushoorn van hout en een nijlpaard van steen.

Als iedereen weer in de bus zit, rijden we verder in de richting van de grens. We rijden het bergachtige gebied uit en rijden verder door een heuvelachtig landschap, dat in eerste instantie bosrijk is en daarna één en al grasvlakte. We rijden langs een veld met ananasplanten. Er zijn veel mensen op straat en er is van alles te zien onderweg.

Om kwart voor twaalf zijn we bij de grens. Binnen in het gebouw halen we een exit-stempel. We mogen terug de bus in en 200 meter verder het kantoortje van de Zuid-Afrikaanse douane binnen om een nieuw stempel te halen.

We zijn nu onderweg naar Piet Retief. We rijden door een droog heuvelachtig landschap over een weg waar bijna geen verkeer is. Om kwart over twaalf zijn we in Piet Retief. Sakkie zet de bus vlak naast een groot winkelcentrum. Michiel gaat met de reisleider inkopen doen voor de komende drie dagen. Ik haal wat lekkere dingen voor tijdens het wandelen. We scoren nog ergens een hartig broodje en friet en lopen daarna naar de bus terug.

Tegen half twee is iedereen er weer en rijden we verder. We rijden door een breed dal; geheel geelgekleurd door het gras en af en toe een zwartgeblakerd stuk. Aan beide zijden van het dal liggen bruine kale bergruggen. Het is warm in de bus en het is makkelijk om in slaap te dommelen.

Om half vier stoppen we bij een tankstation en we kopen in de winkel een ijsje; daar is het echt weer voor. Iets na vijven zakt de zon achter de Drakensbergen. Het is echt een schitterende zonsondergang. Een half uur later is het helemaal donker.

Om tien voor zes zijn we bij een pizzarestaurant; dit is de laatste gelegen om te eten voor we bij onze campsite zijn. Er worden een paar tafels tegen elkaar geschoven en we kunnen midden in de ruimte met z'n allen zitten. Al vrij snel hebben we wat te drinken, maar het eten laat langer op zich wachten. Ondertussen wordt het aardig fris, omdat de schuifdeur naar buiten steeds open blijft staan. Maar dan komen de vierkante houten borden onze kant op. Er ligt een mooie, dun gebakken en al voorgesneden pizza op. We krijgen geen bestek, dus maar met de handjes eten. Het smaakt prima.

Precies om kwart voor acht rijden we verder in de richting van het Nationaal Park. Na een kwartier rijden komen we bij de ingang. Als de chauffeur alle benodigde gegevens op de lijst heeft ingevuld, mogen we doorrijden. Dan zie ik een bordje staan met daarop de aanduiding dat het nog vijf kilometer naar Thendele Restcamp is. De weg wordt erg smal, maar gelukkig komen we niemand tegen. Het is kwart over acht als Sakkie de bus parkeert bij de receptie, die ondertussen gesloten is.

Onze reisleider gaat met Sakkie op pad en ze komen tien minuten later met de sleutels terug. We helpen om de boodschappen naar het huisje van de reisleider te brengen. Daarna gaan we met onze eigen bagage op pad; op zoek naar onze huisjes. We moeten een heel eind lopen, voordat we er zijn. Ik ben blij als ik de zware tassen kan neerzetten. We hebben een leuk huisje met een grote huiskamer, waarin ook een complete keuken met bar zit. We ruimen wat spullen op en Michiel zet een kopje thee, voordat we om half tien moe van de lange busreis ons bed opzoeken.