We hebben een fantastische dag in het Addo Elephant NP. Aan het eind van de dag rijden we in het donker naar Tsitsikamma NP.

Ik heb heerlijk geslapen, als om half zeven de wekker afloopt. Je kunt aan de geluiden buiten wel merken, dat het vandaag een werkdag is. Gisterochtend was het erg stil. Als ik door het raam naar buiten kijk, zie ik dat het weer een stuk beter is dan gisteren. We hebben uitzicht op de bergen en er zijn alleen wat schapenwolkjes zichtbaar. We kleden ons aan, pakken de tassen in en stappen om zeven uur naar buiten. Het is nog een beetje fris, maar het zonnetje komt er gelukkig al doorheen. In het hotel genieten we weer van een heerlijk ontbijt. Een half uurtje later lopen we terug om de laatste spulletjes in onze tas te stoppen en nog iets in het gastenboek te schrijven.

Als we buiten komen met onze bagage, komt er gelijk een jongen aangerend om de tassen van ons over te nemen. Om tien voor acht worden we uitgezongen door een paar personeelsleden en rijden we de straat uit. Vanwege wegwerkzaamheden moeten we tot twee keer toe wachten, maar gelukkig niet de twintig minuten die op het bord staan. We laten Cradock nu echt achter ons en gaan via Cookhouse richting Port Elizabeth.

Het eerste stuk is het landschap erg groen; er wordt van alles geteeld. We zien veel kuddes schapen en koeien en er staan in dit glooiende gebied veel bomen en struiken. Als we Cookhous voorbij zijn, is het land minder bewoond en is het voornamelijk droog gras met wat bomen en struiken. Na anderhalf uur rijden verandert het landschap in een bosgebied en gaan we de Olifantskoppas over.

De route is mooi door dit bergachtige gebied. Om tien uur kopen we in Paterson brood voor de lunch en slaan we af richting Addo Elephant Nationaal Park. Het is nog 23 kilometer naar de ingang van het NP. Onderweg hebben we vandaag al enkele meerkatten, raven, watervogels, struisvogels, een giraf, zebra's, springbokken en impala's gezien. Iets na half elf passeren we de toegangspoort.

Voordat we verder rijden belt de reisleider over de mogelijkheid om op een olifant te rijden en vraagt bij de receptie naar de mogelijkheid voor een gamedrive. We hebben uiteindelijk met de groep drie kwartier nodig tot we er uit zijn en er voor iedereen een acceptabele oplossing is voor het programma van de rest van de dag. Er zijn vier mensen die op een olifant willen rijden; zij blijven achter in het restaurant en worden later op de dag opgehaald door iemand van de organisatie. Wij gaan met de rest van de groep de bus in voor een gamedrive.

Wij gaan tweeënhalf uur op pad en zien echt gigantisch veel dieren. We zijn het hek nog niet door of we zien de olifanten, koedoes en wrattenzwijnen. We rijden naar een uitzichtpunt boven op een heuvel. Hier mogen we op eigen risico de bus verlaten. We hebben uitzicht over een groot gedeelte van het gebied; een deel bebost en een deel grote grasvlakten. Op die groene vlakten zien we echt honderden olifanten in groepjes bij elkaar. We zien zebra's en veel koedoes en rode hartenbeesten. Dit is werkelijk een uniek plaatje. Onderweg terug zien we naast alle eerder genoemde dieren ook nog struisvogels en een bokmakierie; een mooi klein vogeltje, leopard schildpad, gele mongoose, black-headed heron, grijze schreeuwarend, Egyptische gans (nijlgans), meerkoeten, redknobbed coot en ibissen. We komen ogen te kort. We hebben echt een super gamedrive.

Om twee uur zijn we terug bij het restaurant en eten we een warme maaltijd, zodat we het vanavond kunnen doen met een broodmaaltijd. Hier kan niet iedereen zich in vinden, maar ja, dan moet je maar geen avontuurlijke vakantie boeken. We eten hier heerlijk wild. Een uurtje later vertrekken we voor nog een gamedrive van twee uur. We zien wat minder wild, dan op de eerdere rit, maar ook nu zien we van alles, zoals koedoes, olifanten, wrattenzwijnen, ibissen, stokstaartjes (meerkat), roofvogels en de black-backed jackel (jakhals).

Onderweg gaan we nog even bij een observatiemuur kijken. Door de gaten in de stevige muur kijken we op een open plek in het bos uit. Helaas zien we hier niet meer dan wat duiven en vogels. We kunnen geen genoeg krijgen van al die olifanten die we tegenkomen en blijven fotograferen. We rijden uiteindelijk pas om tien over vijf het park uit en kopen in het winkeltje een lekker ijsje.

Iets na half zes arriveren de olifantgangers, ze zijn erg enthousiast. We stappen allemaal gelijk in de bus, want we hebben nog een rit van drie uur voor de boeg. We zien de zon onder gaan en vanaf zes uur rijden we in het donker. Al vrij snel krijgen we zicht op Port Elizabeth, dat we met alle lichtjes goed zien liggen. We hebben onderweg een korte stop om te tanken en water te kopen. Daarna kachelen we verder.

Onze chauffeur rijdt flink door en we zijn dan ook om tien voor negen bij de poort van ons onderkomen. Hier liggen de sleutels klaar en als de slagboom open gaat, moeten we nog vier kilometer rijden, voordat we bij de eerste huisjes aankomen. Toevallig staat onze bagage deze keer achteraan en dus stappen wij uit samen met een ander stel. We zetten alles binnen en de bus rijdt verder.

We zitten in een leuke houten blokhut; van alle gemakken voorzien. Buiten buldert de zee en we zien de witte koppen van de golven meters omhoog komen. We willen nog even de benen strekken en gaan aan de wandel. Nog voor we bij de zee zijn, komen we het andere stel tegen, met z'n vieren gaan we op zoek naar het huisje van onze reisleider. We zien de wasserette, eenvoudige hutjes, maar niet de huisjes die we zoeken. We volgen de bordjes restaurant en na tien minuten lopen komen we de bus tegen. We krijgen een lift en eten in het huisje van de reisleider een boterham. Op de terugweg klokken we hoelang we er over lopen en spreken we af hoe laat we morgenochtend vertrekken voor het ontbijt. Met het gebulder van de zee op de achtergrond, doen we om elf uur het licht uit.