In Ratanakiri bezoeken we deze ochtend de lokale markt en kijken onze ogen uit. We bezoeken het weefproject van Mekong Blue. In de loop van de middag komen we in Stung Treng aan.

Het heeft vannacht weer een paar keer flink geregend. De temperatuur is overigens aangenaam als we iets na zevenen de trappetjes omhoog lopen vanaf ons huisje naar het restaurant. Er zit verder niemand. De man die erg slecht Engels spreekt, komt even later vragen wat we als ontbijt willen. We nemen allebei een stokbroodje met omelet en we bestellen er een fruitsalade bij. Niet veel later komen er nog wat andere stellen om te ontbijten. Wij hebben vrij snel een ontbijt; maar we hebben ook tijd genoeg. We hebben pas om acht uur afgesproken en de rugzakken zijn al ingepakt. Na het ontbijt halen we onze spullen op en wachten in het restaurant op onze gids. Ondertussen maken we een praatje met een Nederlands stel dat al een paar maanden onderweg is. Om tien over acht komen de chauffeur en onze gids aanlopen. We lopen met hen mee naar de jeep en zetten onze spullen achterin. We rijden eerst naar de lokale markt een klein stukje verderop. Hier lopen we eerst door de overdekte hal, waar juweliers zitten, kledingzaakjes en mensen die groente verkopen. Daarna lopen we door naar de vis- en vleesmarkt. Werkelijk alles is te koop. Er liggen hele vissen, koppen van dieren en we zien nog net hoe een levende kikker uit een zakje komt, tot rust gemaand wordt en een kopje kleiner gemaakt wordt. Het is altijd een hele belevenis zo'n markt. We lopen terug naar waar we binnen gekomen zijn en niet veel verderop staat de jeep op ons te wachten. We stappen in en rijden niet veel later Ban Lung uit. We volgen voor het grootste deel de route die we een paar dagen terug gereden hebben om hier te komen. Een nieuw aangelegde weg door het glooiende landschap. Op de splitsing waar er vorige keer geluncht hebben, slaan we nu rechtsaf richting Stung Treng. Het is nu nog maar vijftien kilometer rijden. Vanuit de verte zien we de nieuwe brug over de rivier al liggen. Tot een paar jaar geleden hadden ze hier alleen een bootverbinding met de andere kant. Om kwart voor elf rijden we de kleine stad binnen. We gaan de brug niet over, maar slaan rechtsaf en niet veel later stoppen we bij Mekong Blue. Hier bieden ze onderdak aan kansloze vrouwen en ze vangen kinderen, zonder of met slechts een ouder op. Vanwege het ernstige mond- en klauw virus waarmee ze in Cambodja sinds een paar weken te maken hebben, zijn er nu weinig kinderen aanwezig. Alle basisscholen en opvang zijn een maand eerder dicht gegaan en nu is het zomervakantie. Alle vrouwen werken in het weefproject. Ze kweken hier de rupsen, vergaren de zijde, maken er draden van en uiteindelijk maken ze er in de weverij de mooiste producten van. Een goed Engels sprekende vrouw leidt ons rond en legt elk onderdeel van het proces uit. Na ruim drie kwartier bekijken we de uiteindelijke producten in de shop en drinken we wat fris in het restaurant. Onze gids legt uit wat er morgen allemaal op het programma staat. Hij vertelt ook dat we dadelijk naar een hotel gaan dat geen ontbijtruimte heeft. Daarom rijden we eerst langs het restaurant waar we kunnen ontbijten en waar we ook een lunchpakket moeten laten samenstellen. Daarna worden we afgezet bij het hotel en niet veel later lopen we onze kamer in, van waaruit we uitzicht hebben op de rivier. We hebben vandaag 145 kilometer gereden en zijn daarvoor slechts twee uur onderweg geweest. We installeren ons op de hotelkamer. Helaas zitten we net buiten het bereik van de wifi. Een uurtje later lopen we de stad in. Vlak achter ons hotel ligt de markt. Michiel koopt voor een paar dollar een paar nieuwe gympen en een stukje verderop koopt hij een leuke pet. We lopen nog een klein stukje en gaan ergens op een terrasje zitten. De temperatuur is ondertussen weer flink gelopen. We bestellen een tosti en een fruitsalade en aanschouwen wat er allemaal op straat gebeurd. Om half drie lopen we terug naar het hotel. Tijd om een heerlijk boek te lezen en verslaafd te raken aan een spelletje op de DS. Om vijf uur begint het zo hard te regenen dat we de overkant van de rivier bijna niet meer zien. Tien minuten later is het weer droog en schijnt af en toe de zon. De zon en de buien wisselen elkaar nu af. Tegen zeven uur gaan we op pad om ergens te gaan eten.