We wandelen vandaag in Mount Revelstoke Nantionaal Park en maken een fietstochtje door de omgeving van Enderby.

Als ik om zeven uur wakker wordt regent het nog een beetje, maar een uurtje later is het droog en schijnt de zon al volop. Het is amper negen uur als we de camping verlaten op weg gaan naar de supermarkt. We hebben eigenlijk alleen brood nodig, maar verlaten de winkel toch weer met twee plastic tassen vol boodschappen. We willen een cache oppikken bij het Railway museum, maar net op het moment dat wij het spoor willen oversteken is er een trein stil gaan staan. En dat kan hier op het rangeerterrein wel even duren. We rijden verder en gaan op weg naar Mount Revelstoke NP. Als we de snelweg afslaan rijden we vlak daarna het park binnen. We krijgen een plattegrond mee en een overzicht van de wandelroutes. We moeten nu de 25 kilometer lange weg volgen. Onderweg hebben we verschillende uitzichtpunten, waar we stoppen en af en toe een foto nemen. Het weer is op zich prima, alleen hangen er een paar toppen in de wolken. Na ruim drie kwartier staan we boven op de parkeerplaats. Eerst maar eens een bakkie met wat lekkers, dat we zojuist in de supermarkt gehaald hebben. Daarna tijd om te gaan wandelen. Nu hebben we de keus om een bospad te volgen of te wachten op de pendelbus die ons de laatste kilometer omhoog brengt. We kiezen ervoor om te gaan lopen. Je kunt wel merken dat we een stuk hoger zitten; het is heerlijk als we in de zon lopen, maar een beetje fris als we onder de bomen wandelen. Als we op het punt komen waar de daadwerkelijke wandelroutes beginnen, is te zien op de thermometer in het bushokje, dat het slechts 10 graden is. We kijken eerst even rond en lopen een korte route. Daarna lopen we het begin van een langere trail. Helaas komen we weer geen beren tegen, alleen wat kleine beestjes. Op een gegeven moment keren we om en lopen we terug naar waar we gestart zijn. We nemen nog even een kijkje op het hoogste punt, waar de vuurtoren staat. Daarna wandelen we de kilometer weer terug naar de camper. Het is al half twee geweest als we daar aankomen. En we hebben ruim een half uur nodig om de 25 kilometer lange weg met bijna 20 haarspeldbochten weer naar beneden te rijden. Michiel rijdt nu naar het Railway museum en gaat daar op zoek naar de cache. Ondertussen bak ik wat eitjes, zodat we kunnen lunchen. Nadat we ook nog getankt hebben in Revelstoke, rijden we de snelweg weer op richting Vernon. Het eerste stukje loopt de weg door een smal dal. De zon schijnt volop en de meeste wolken zijn aan het verdwijnen. Onderweg pikken we nog een paar caches mee en als we bij de fruitkraam voor de deur staan, koopt Michiel een tasje kersen. Het dal wordt breder en in Sicamous slaan we af en verlaten we Hwy 1; we gaan verder in de richting van Vernon. We rijden langs het schitterende Lake Mara. Na kilometers lang langs het meer gereden te hebben, rijden we daarna opeens door een boerenlandschap. Overal weilanden, maïsvelden en boerderijen. We hebben de bergen verlaten en rijden door een heuvelachtig landschap; de Okanagan. De temperatuur is ondertussen flink gestegen en haalt de dertig graden wel weer. Het is al tegen half zes als we in Enderby de snelweg verlaten en op de Riverside camping vragen of er plek is. We moeten even wachten, omdat er iemand voor ons is, maar er is plek genoeg. Als de camper staat, zetten we de stoeltjes in het zonnetje en eten we eerst een ijsje. Daarna stappen we op de mountainbike en fietsen we een stukje door de omgeving. Ondertussen pikken we ook nog vijf caches op. Als we over het pad langs de rivier fietsen, valt het op dat er veel rubberbootjes de rivier afzakken. En Michiel rijdt opeens over een zwarte slang met een gele streep. Blijkt het een doodgewone tuinslang (Common Gartersnake) te zijn. Als we een stukje verder zijn, staan er wel twintig mensen vanaf de brug te vissen op zalm. En staat er een bord met daarop de tijd aangegeven hoe lang je er in een bootje over doet naar het volgende dorp. Dat doen ze hier dus vaker. Tegen zevenen zijn we terug bij de camper en koken we wat. Na het eten haalt Michiel een emmer warm water en wassen we af. Het koelt hier wel snel af, dus we kunnen niet meer buiten zitten. Na het eten werken we het reisverslag bij, internetten we wat, skypen met mijn broer in India en bereiden we de dag van morgen voor.