Vandaag een rit naar het natuurreservaat del Flamenco Mexicano de Celestún. Hier maken we een boottocht en lopen we een korte wandelroute door het Petrificadobos.

Na een nacht waarin ik meerdere keren wakker ben geworden, omdat het of te koud of te warm was, ben ik om acht uur geheel uitgeslapen. De airco doet z'n werk goed; hij maakt alleen veel lawaai. Het verbaast me dat je van het stadslawaai bijna niets hoort. Mérida is toch een stad met één miljoen inwoners. Als we ons aangekleed hebben, beginnen we met het herschikken van de bagage. Voor de vlucht hadden we aan risicospreiding gedaan en nu zorgen we er weer voor dat ieder z'n eigen tas met kleren heeft. De dingen die we (hopelijk) niet nodig hebben, doen we in een aparte tas, die we in de auto laten liggen. Zo hoeven we in deze warmte niet onnodig met spullen te slepen.

We ontbijten langs het zwembad; eten de broodjes en bananen op, die we van gisteren nog over hadden. We halen de auto op en hoeven slechts voor twee uur te betalen, terwijl het ondertussen toch al half tien is. En we mochten tot zeven uur gratis parkeren. We willen vandaag naar Celestún; een plaats aan de Golf van Mexico. Op goed geluk rijden we de stad uit en na tien minuten zien we de borden, die in de goede richting wijzen. Via Umán rijden we door een paar kleine dorpjes; die vanwege de verkeersdrempels weer de nodige tijd kosten om te passeren. De laatste vijftig kilometer is één lange rechte weg naar de kust. Aan beide kanten van de weg weer veel groen; wel jammer dat je niet ver weg kunt kijken. Je hebt zo geen idee hoe de rest van het landschap er uitziet. Vlak voor we bij de kust zijn, kunnen we opeens wel aan beide kanten verder weg kijken. We rijden het natuurreservaat del Flamenco Mexicano de Celestún in. Het is tegen half twaalf en we hebben nu bijna twee uur gereden.

We rijden over een brug en parkeren gelijk daarna aan de linkerkant. We lopen even terug naar de brug om een paar foto's van de vissende mannen te nemen. Daarna kopen we kaartjes om een boottocht door het natuurreservaat te maken. We mogen gelijk instappen en als we zitten, trekt de man de motor aan en we vetrekken. Hij stelt zich voor en daar gaan we voor een privé-excursie. Met hoge snelheid gaan we onder de brug door richting het noorden. Na zo'n tien minuten minderen we vaart; we zijn in de buur van een enorme kolonie flamingo's. We fotograferen en filmen en dan komt er nog een grote groep flamingo's aanvliegen. Ondertussen vertelt de man iets over de dieren en het reservaat. Het water is slechts twee meter diep en het is hier zo bijzonder, omdat er sprake is van een scheiding tussen zoet en zout water. Op het water passeren we vissers die krab aan het vangen zijn door middel van kleine ronde netten die aan plastic flessen in het water hangen.

Na een tijdje varen we langs de oever terug. Soms snel, soms langzamer, omdat hij ons bepaalde dieren wil laten zien. Dan legt hij de boot aan bij de aanlegsteiger. We gaan de boot uit en lopen over de steiger; er is een korte wandelroute uitgezet door dit Petrificadobos. Dit is een bos met versteend hout. Het water is erg helder en er zwemmen kleine visjes in. Na een klein uurtje varen zijn we terug waar we gestart zijn.

We rijden nog even verder naar het dorpje, maar daar draaien we om voor de terugreis naar Mérida. We moeten even zoeken als we in de buurt van het centrum komen, maar gelukkig helpen de genummerde straten ons. Tegen half drie zijn we terug op de parkeerplaats vlak bij het hotel. We zetten onze spullen op de kamer en gaan op zoek naar een bakker. Twee keer de hoek om en we lopen er bijna voorbij. We kiezen een paar lekkere koeken uit en kopen een paar deuren verder nog twee flesjes gekoelde drank. We gaan terug naar ons hotel en eten onze lunch op het terras naast het zwembad op. Het is warm vandaag, zo'n 35 ºC. Ik lees wat en Michiel doet aan siësta. Om kwart voor acht lopen we de stad in. Eerst gaan we op zoek naar een pinautomaat, die vinden we al vrij snel. Daarna lopen we terug richting het hotel. Aan de overkant bij een Mexicaanse zaak eten we heerlijke Mexicaanse pizza en burritos. Als we terug in het hotel zijn lezen we nog wat en kijken we wat we morgen willen doen. We besluiten om een stadswandeling te maken; Michiel denkt dat we daar de dag wel mee doorkomen.

188 km