Op weg terug vanuit Playa del Carmen naar Nederland. Vanuit Playa del Carmen rijden we met de taxi naar Cancún. Daar stappen we op het vliegtuig richting Nederland.

Al ruim voor achten zijn we ons bed uit en om kwart over acht zit alles in onze tassen en lopen we naar het restaurant Het is een beetje bewolkt, maar de zon schijnt volop en het is al 30 ºC. We bestellen weer pancakes en roerei en eten in alle rust ons ontbijt op. We zijn voor negen uur al weer terug op de kamer en moeten tot tien uur wachten. Om half tien gaan we met al onze spullen naar beneden en wachten bij de receptie tot we opgehaald worden.

Michiel gaat meerdere keren aan de straat kijken, maar er is nog niets te zien. Ondertussen hebben we in het boekenkastje een boek van Baantjer gevonden. Ik begin er in te lezen en de tijd lijkt meteen sneller te gaan. Op het moment dat Michiel net weer van buiten terugkomt, is er door de achteringang iemand binnengekomen. Het is precies tien uur; onze taxichauffeur is op tijd. We verlaten het hotel aan de achterkant en lopen met onze bagage over het strand naar de volgende straat. Daar heeft hij de auto neergezet, omdat de straat waarin ons hotel staat in zeer slechte staat is. We rijden rustig Playa del Carmen uit en als we eenmaal op de snelweg richting Cancún zitten, zet hij er flink de vaart in. We zijn in drie kwartier op het vliegveld. Over dat zelfde stuk hebben we gisteren wel iets langer gedaan.

Aan de balie waar we moeten inchecken staat niemand. Maar we moeten wel eerst de tassen open maken; ze kijken amper en dan kunnen we toch inchecken. De vrouw vraagt of we er problemen mee hebben om op de eerste rij te zitten, maar dat hebben we niet. Met het gevolg dat we tijdens de eerst vlucht op rij 3 zitten en de tweede vlucht op rij 6. We wachten een uur en dan gaan we bij de Burger King een hamburger en friet halen. Als we dat op hebben, is het tijd om naar de gate te gaan. We zitten daar net als omgeroepen wordt, dat we nog tien minuten moeten wachten. Ze beginnen met de mensen achter in het vliegtuig en we gaan als laatste groep aan boord.

Om vijf voor half twee verlaten we de gate en het vliegtuig gaat precies op tijd om half twee de lucht in. Door het mooie weer kunnen we steeds goed naar beneden kijken. Na een uur vliegen zijn we de Golf van Mexico overgestoken en precies om half zes, na drie uur vliegen, staan we in Philadelphia aan de grond. We zijn er ruim 20 minuten eerder dan gepland en daar heeft niet al het grondpersoneel op gerekend. Het duurt geruime tijd voordat de gate aan het vliegtuig komt. Ondertussen zien we dat alle bagage uit het vliegtuig is.

Het is al na zessen als we voet zetten op Amerikaanse bodem. We komen bij een flinke roltrap omhoog en tot onvrede van iedereen doet deze het niet. Heb je net een paar uur gezeten, moet je de trappen van een roltrap oplopen. We lopen naar de immigratiedienst. Ik zie daar twee lange rijen staan, maar Michiel merkt op dat dat niet voor doorreizigers is. Hij ziet nog ergens een ander loket en we staan gelijk vooraan. Het visum wordt weer in het paspoort geniet en we staan daarna als één van de eersten bij de bagageband. Alle bagage ligt er al en we vissen onze twee tassen er tussenuit. We lopen verder en leggen in het andere gebouw onze bagage weer op de lopende band. Dan is het nog een flink eind lopen, voordat we opeens bij de douane staan. Schoenen maar weer uit, alles op de lopende band en het alarm gaat gelukkig niet af. Het is nu nog maar een klein stukje lopen naar de gate. We moeten ongeveer 1½ uur wachten, voordat we om tien over half acht aan boord mogen. Als het goed is vertrekken we om vijf voor half negen.

Aan de gate is het een drukte van belang. Er blijven steeds maar mensen naar de balie toekomen. En wij vragen ons af of we er soms ook naar toe moeten. Op een gegeven moment wordt ons duidelijk dat het allemaal mensen zijn, die wel een ticket hebben, maar nog geen stoel hebben toegewezen gekregen. Het wordt tien over half acht, maar we mogen nog steeds niet aan boord. Pas tegen achten mogen we het toestel in. Het is al half negen geweest als iedereen binnen is. Dan wordt er omgeroepen of er nog twee mensen zijn, die tegen een vergoeding van 400 dollar, willen plaatsmaken voor twee andere passagiers. Even later zien we twee mensen het vliegtuig verlaten en twee anderen binnen komen. Nu moet natuurlijk nog de bagage uit het ruim gehaald worden en dat kost tijd.

Ruim na negen uur vertrekken we. We hebben tijdens het opstijgen een mooi overzicht over de verlichte stad. Na een uur krijgen we een maaltijd en daarna vallen we in slaap. Een uur voor de landing worden we wakker en vlak daarna krijgen we ons ontbijt. Precies op tijd landen we om vijf minuten voor tien op Schiphol. Tien minuten later staan we aan de gate. We lopen het vliegtuig uit op weg naar de douane en zien een gate verder nog net het Nederlands elftal vertrekken. Het is rustig bij de douane en we kunnen vlot doorlopen. We staan om kwart over tien bij de bagageband en daar begint het wachten. Pas om tien over half elf komt onze bagage de band op rollen. We laden onze tassen snel op een karretje en rijden naar de aankomsthal. Er staat een gigantische groep met mensen als we door de schuifdeuren komen, maar al snel zie ik mijn ouders staan. We lopen naar de auto en al voor elven rijden we de parkeerplaats af. Iets na twaalven zijn we weer thuis en kunnen we terugkijken op een fantastische vakantie. Gelukkig hebben we nog wat dagen om te herstellen van onze jetlag.