Vanuit Playa del Carmen rijden we richting Cancún en bezoeken we de Mexican Outlet.

Tegen negen uur lopen we naar het restaurant om te ontbijten. Met uitzicht op de zee, die nog geen 20 meter van ons af ligt, eet Michiel roerei met toast en heb ik weer pancakes. Als we langs de thermometer lopen, blijkt het nu al 30 ºC te zijn. Als we tegen half tien bij de kamer komen, wordt deze net schoongemaakt. We lopen even een ommetje en gaan al vast op zoek naar waar we de auto moeten inleveren. We lopen door de straat, die op de folder van Europcar staat. Maar we kunnen het bijbehorende hotel niet vinden. Na ruim een half uur zoeken, gaan we terug naar onze kamer. We pakken alle papieren die we hebben en op die van Maya-tours staat een ander adres. En wat blijkt, onze auto hebben we daar gisteren bijna voor de deur geparkeerd.

We overleggen wat we gaan doen en besluiten om naar Cancún te rijden. Dit ligt zo'n 65 kilometer ten noorden van Playa del Carmen. De weg er naar toe is een grote brede weg met alleen maar afslagen naar gigantische hotels. Helaas kunnen we alleen de grote toegangspoorten zien. Als we aan de rand van Cancún komen, nemen we de weg naar Isla Cancún oftewel de zona hotelera; dit is een smal, 23 kilometer lang, L-vormig eiland, dat door twee bruggen met het vaste land is verbonden.

Onze eerste stop is bij Punta Nizuc, vanaf de parkeerplaats kunnen we zo het strand op, dat is hier overigens slechts tien meter tot aan het water. Een stukje verder stoppen we nog een keer; hier is het strand een stuk breder. Daarna rijden we kilometers lang langs hotels; de één nog groter en mooier dan de ander. We parkeren de auto, daar waar het eiland een bocht van 90º maakt. We verbazen ons erover, dat we overal gratis kunnen parkeren. We lopen eerst even naar het strand, dat hier erg smal is. We kunnen vanaf hier het eiland Isla Mujeres zien liggen. We gaan aan de andere kant van de weg even in de souvenirwinkeltjes kijken en zijn weg van een heel mooi schaakbord, waarmee we uiteindelijk de winkel verlaten. Als we het in de auto hebben gelegd, gaan we nog even bij Mexican Outlet binnen. Dit is een supergrote souvenirwinkel, waar niemand je iets komt vragen en je op je gemak kunt rondkijken.

Als we alles gezien hebben, rijden we op ons gemak terug naar Playa del Carmen. Langs de kust is het mooi weer, terwijl we in het binnenland toch wel de nodige wolken zien. We parkeren de auto voor de deur bij Europcar, maar daar is pas na vier uur weer iemand aanwezig. We lopen naar ons hotel en nestelen ons met chips en limonade op het balkon. Rond vieren gaat Michiel op pad voor de auto. Pas tegen vijven is het weer terug. Hij heeft wel een half uur bij Europcar binnen gestaan; met de auto was alles goed alleen klopte er iets niet toen ze de gegevens invoerden in de computer. Ze kwamen geld te kort, wat er waarschijnlijk mee te maken heeft is, dat we een klasse C-auto gekregen hebben, terwijl er voor een B-auto betaald is. Na veel bellen en chatten komt het uiteindelijk goed en gaat Michiel op weg naar Maya-tours om z'n verhaal te doen over de taxi die niet op het vliegveld was bij onze aankomst in Mexico. Er moet gebeld en overlegd worden en ze probeert ons voor vertrek nog iets te laten horen. We zijn benieuwd.

Samen gaan we de winkelstraat in, want Michiel heeft zojuist gezien, dat ze de grootste pizza gaan serveren. In het midden van de winkelstraat wordt een lange rij met tafeltjes neergezet, daarover heen komt bruin papier te liggen. Op de tafels wordt aangegeven van welke organisatie, hotel of restaurant het is, blijkbaar heeft iedereen een stukje van de 450 meter gesponsord. En dan komen de pizza's; Domino's doet goed zaken, zij leveren het grootste aandeel, maar ook andere restaurants hebben pizza's gebakken. Het is een leuk gezicht om dit alles te zien. We lopen nog wat verder en als we terug bij de pizzatafels komen, is deze weg. We zien overal etende mensen. Als we een stuk verder komen, komt daar net een auto van Domino's aanrijden met een paar stapels verse pizza's. Michiel doet z'n best en scoort een halve pizza, die we op het randje van de bloembak opeten. Als toetje gaan we een ijsje bij McDonalds eten.

We gaan terug naar het hotel en pakken in een half uur al onze spullen in. Dan gaan we nog lekker even naar buiten. We kijken nog even aan zee nu het helemaal donker is en lopen voor de laatste keer door de winkelstraat. Het onweert als we teruglopen en voor de laatste keer kijken we uit over de Caribische Zee en zien het weerlichten. Het is nog steeds warm en het blijft droog. Iets na tienen zijn we terug en na een verfrissende douche zoeken we voor de laatste keer ons hotelbed op.

152 km