Vanuit Palenque brengen we een bezoekje aan Cascades Agua Azul en de Cascades Misol-Há.

Om half negen lopen we vanochtend richting het restaurant. Het lijkt niet zo warm als gisteren, maar we zijn ook vroeger. We nemen pancakes met stroop en suiker, kiezen een lekker broodje uit en sluiten ons ontbijt af met verschillende soorten meloen. We zijn één van de weinigen die nog eten. Om kwart over negen kunnen we echt niets meer op en rekenen we af. We pakken onze spullen en rijden om half tien aan.
We gaan op weg naar Cascades Agua Azul; deze watervallen liggen zo'n 60 kilometer voorbij Palenque. Vlak voor Palenque slaan we rechtsaf en we rijden meteen de bergen in. Het is een schitterende weg dwars door dichte bossen, langs velden en door dorpjes. We hebben mooi uitzicht over het dal. We zien vandaag veel bomen die in bloei staan. Daarnaast zien we langs de weg vele bananenbomen met trossen groene bananen. Onderweg komen we veel kinderen tegen die bij de topes (verkeersdrempels) allerlei vruchten of snacks verkopen. Na zo'n twintig kilometer rijden zijn we bij de afslag naar Cascades Misol-Há. We gaan de weg af en komen op een slechte weg met veel hobbels en gaten. Gelukkig zijn we er snel. We betalen toegang en zetten de auto neer. Een klein stukje verder stort het water 30 meter naar beneden. Het is een mooi gezicht om dat water zo voor die groene wand naar beneden te zien vallen. We fotograferen, filmen en kijken en genieten van al dat moois. Je kunt ook nog achter de waterval doorlopen, dus dat doen we ook nog.

Er is al weer bijna een uur voorbij gegaan, als we de auto instappen en richting de watervallen van Agua Azul rijden. De weg blijft maar slingeren, gaat soms flink omhoog en dan weer omlaag. We komen door een plaatsje waar langs de weg allemaal kleding verkocht wordt. De watervallen liggen verder weg dan gedacht en de weg zorgt er voor dat het niet zo opschiet. Het is al half twaalf geweest als we een post tegenkomen, waar we twintig pesos moeten betalen. Honderd meter verder zit nog een post, hier moeten we tien pesos per persoon betalen. We parkeren de auto en lopen langs de restaurantjes. Aan de ene kant loopt het water in kleine en grotere watervallen naar beneden. Aan de andere kant staat het vol met restaurantjes en souvenirwinkeltjes. We lopen een stuk omhoog, maar de warmte doet ons op een gegeven moment besluiten om om te keren. We kopen bij een kraampje een trosje met 15 kleine banaantjes voor tien pesos. We lopen op ons gemak naar beneden en als we een bankje in de schaduw vinden, eten we de banaantjes op.

Om kwart voor één rijden we terug. Het eerste gedeelte schiet lekker op, maar dan komen we achter een langzaam rijdende auto, die niet in te halen is, omdat er zo veel bochten in de weg zitten. Vlak voor Palenque tanken we, zodat dat morgen niet meer nodig is. We zijn tegen half drie terug bij ons huisje. We pakken de zwemspullen en boeken en vertrekken richting het zwembad. Er is al een ander Nederlands stel, maar die vertrekken al vrij snel. We genieten van de rust, voor zolang dat nog kan. Wat het weer betreft vandaag, is het weer gewoon warm. De zon staat stralend aan de blauwe lucht, maar in de loop van de middag komen er steeds meet witte wolken over de bergruggen. Het blijft heerlijk rustig rondom het zwembad. Er komen wel wat mensen, maar luidruchtig wordt het niet. We nemen een Corona en een Cola. Ondertussen lees ik m'n spannende boek uit. Dit is wel een dilemma; nog anderhalve week te gaan en ik heb geen leesboek meer.

Tegen zessen is de lucht helemaal dichtgetrokken en begint het te rommelen. Maar het blijft bij rommelen en tegen half zeven, als we teruglopen naar ons huisje, begint ook de zon weer te schijnen. Lekker douchen en omkleden, voordat we tegen half acht richting restaurant gaan. Ik begin met een heerlijke groentesoep. Daarna pakken we wat lekkere dingen van het buffet. Het lijkt allemaal op dat van gisteren, maar het is net weer anders klaargemaakt. Het smaakt ons allebei weer erg goed. Als we voor ons toetje weer richting buffet gaan, schop ik tegen iets klein logs aan. Als ik kijk, zie ik een beestje op z'n rug met z'n pootjes bewegend. Ik schrik en kan het eerst niet thuisbrengen. Dan zie ik dat het één van de vele padden is, die zich hier in de omgeving bevinden.

We lopen naar het buffet en scheppen watermeloen, honingmeloen en ananas op. Het smaakt ons goed en na het betalen van de rekening, gaan we met een volle buik naar ons huisje. Het is daar flink afgekoeld; de afstandsbediening van de airco geeft aan dat het 25 ºC is. Michiel kijkt op welke stand de airco moet staan om het vannacht niet te koud te laten worden. Spontaan gaat het apparaat trillawaai produceren. Met wat plakband probeert hij dat te verhelpen en dat gaat lukken. Voor het eerst in ons huisje probeert Michiel de televisie uit. Het rondje wereld is erg klein. Uiteindelijk komt hij bij een Engels gesproken film uit. We willen met het nieuwe fototoestel een foto van ons samen in het huisje maken. Tja en dan kon je dus tot de conclusie dat je statief in de auto ligt. Dus het nachtkastje en wat boeken doen dienst als statief. En nu maar afwachten hoe het resultaat is.

133 km