Na een vroeg ontbijt starten we om vijf uur met onze wandeling richting de Thorung La. Al na ruim anderhalf uur lopen, staan we op het hoogste punt van deze reis. Daarna een lange afdaling op weg naar Muktinath.
De wekker gaat om vier uur af. Het ziet er buiten goed uit, dankzij de volle maan is te zien dat er geen wolken rond de toppen hangen. In onze kamer is het niet zo erg koud geworden vannacht. Maar buiten vriest het nog steeds. We kleden ons aan, pakken alle spullen in en zijn om half vijf in de eetzaal. De bakken met water bij het toilet zijn flink bevroren. Niet veel later zitten we met een man of tien te ontbijten. Precies om vijf uur lopen we aan. Zonder lampje kun je al heel veel zien en als we tien minuten verder zijn, is het zo goed als licht. We beginnen gelijk met een pittig stukje omhoog. Het pad is smal, maar erg goed te belopen. Er zijn allemaal groepjes mensen onderweg. Ik laat een groep die wat harder loop voorbij gaan. Als we een riviertje oversteken, zien we dat delen van het water bevroren zijn. We lopen lekker door en zijn al om kwart voor zes bij het eerste theehuis. We drinken binnen een kop thee en lopen tien minuten later weer verder. 
Om kwart over zes komt de zon achter de bergen tevoorschijn, dit levert hele mooie plaatjes op. We hebben schitterend uitzicht op allemaal witte toppen. We hebben geluk, want er ligt geen sneeuw op het pad waar wij overheen moeten Binnen anderhalf uur lopen staan we boven op de pas. We maken de nodige foto's en filmen. Daarna gaan we bij het theehuis binnen voor een warme kop thee. Op zich is het niet echt koud; onze warme jassen laten we in de rugzak zitten. Als we een half uur op het hoogste punt geweest zijn, is het kwart voor acht en tijd om aan de afdaling te beginnen. We hebben 2000 meter afdaling nog te gaan vandaag. De afdaling is op zich niet moeilijk. Je moet alleen wel de hele tijd goed kijken waar je je voeten neerzet. We dalen steeds af over grindpaadjes. De ene keer grote keien en dan weer kleine steentjes of gruis. De vallei waardoor we afdalen heeft allerlei mooie bruintinten en we hebben nog erg lang uitzicht op de Thorung La.
Het weer blijft prachtig al waait er geregeld een fris windje. Na twee en half uur afdalen komen we weer bij een theehuis, waar we een plekje in het zonnetje uitkiezen. In plaats van thee nemen we tomatensoep, die ons prima smaakt. Een half uurtje later vertrekken we voor het laatste uur van onze afdaling. Dit is het minst prettige stuk. Het pad is erg ongelijk en redelijk stoffig. Het gaat niet meer zo steil omlaag, maar we moeten nog steeds goed op onze voeten blijven letten. Iets voor twaalven bereiken we North Pole hotel aan het eind van Muktinath. We eten er iets heerlijks Mexicaans. Daarna gaan we de warme douche uitproberen en dat is heerlijk als je al een aantal dagen geen of alleen koud water hebt gehad. We lopen het straatje door en komen tot de conclusie dat we het wel heel snel gezien hebben in dit dorpje. Achter het glas op de bovenste verdieping bekijken we wat er allemaal op straat gebeurt. Tot vorig jaar was hier geen gemotoriseerd vervoer. Nu rijdt er een jeep naar de andere dorpen in de vallei en verzorgen motorrijders het plaatselijke taxivervoer. Als het zonnetje weer heerlijk schijnt, gaan we nog even buiten zitten, maar om vier uur verdwijnt die achter een gebouw en gaan we weer snel naar binnen.
Om vijf uur gaan we beneden in het restaurant zitten en bestellen we lasagne voor het avondeten. We spelen een spelletje en om half zeven krijgen we een maaltijd in een pannetje voorgeschoteld. Het smaakt heerlijk en we hebben moeite om alles op te eten. Gedurende de avond valt regelmatig de stroom uit. Michiel probeert tussendoor een wond aan de hand van de drager te verzorgen. Als het licht het weer eens doet, zoeken we onze kamer op. Het is bijna acht uur en we hebben er een vermoeiende dag opzitten. Maar nog voordat we bij de trap zijn, valt het licht weer uit. In het donker bereiken we onze kamer en zoeken we onze hoofdlampjes op.