Na onze laatste nacht in Kathmandu vliegen we na de nodige controles, via Delhi en Londen naar Brussel. In Londen mogen we eigenlijk niet meer mee, maar gelukkig belanden we toch in de laatste vlucht.

Na onze laatste nacht in Kathmandu vliegen we, na de nodige veiligheidscontroles van Kathmandu, via Delhi en Londen naar Brussel. In Londen mogen we eigenlijk niet meer mee, maar gelukkig belanden we toch in de laatste vlucht. Michiel gaat er al om kwart over zes uit. Het duurt even voor er warm water komt, maar dan kan er warm gedoucht worden. Iets na zevenen zijn we helemaal klaar en zit alles in de tassen. Als we beneden komen, gaan ze snel aan de slag om ons ontbijt te maken. Chandra, onze gids, komt al aanlopen. Die is er vroeg bij vandaag. Na het ontbijt halen we onze spullen van boven. Niet veel later laden we op de achterplaats onze spullen in de auto. We krijgen van Chandra nog een sjaaltje voor onze goede vlucht naar huis en stappen in de auto. Het is nog niet zo druk op straat. We zijn in 20 minuten bij het vliegveld en worden voor de deur afgezet. Eén van onze tassen moet voor een tweede keer door het scanapparaat, omdat ze iets vreemds denken te zien, maar hij hoeft gelukkig niet open. Als we bij de balie komen staan er twee mensen voor ons. De balie gaat pas om negen uur open. Zijn we toch nog redelijk vroeg. De rij achter ons groeit snel. Als de balie open gaat, wordt er redelijk snel gehandeld. Michiel moet toch nog even op en neer om de vliegtuigtax te gaan betalen. En dan kunnen we door naar de immigratie; briefje invullen en we krijgen een sticker en stempel van vertrek in ons paspoort.
We kopen nog wat te eten en drinken. Als we nog eens nadenken, vinden we dat we wel erg veel betaald hebben. Michiel gaat terug naar het winkeltje en krijgt een deel van het betaalde geld terug. Bij de veiligheidscontrole hebben ze nu ook een scanapparaat staan, maar desondanks wordt de handbagage ook grondig met de hand doorzocht. Een uur voor vertrek zitten we in de vertrekhal, waar we op een grote tv een film draait. Verder is hier niets meer te doen. Twintig minuten voor vertrek gaat de deur open en aan het eind van de gang wacht een bus. De bus brengt ons naar het vliegtuig dat zo'n 200 meter verderop staat. We mogen niet zomaar het vliegtuig in. De handbagage wordt opnieuw zorgvuldig gecontroleerd en we worden weer gefouilleerd. We hebben een plekje op de derde rij; direct achter de business class. Iedereen zit toch op tijd in het toestel, maar we lopen uiteindelijk een vertraging van zo'n 20 minuten op. De vlucht naar Delhi duurt anderhalf uur. Vlak na de start zien we nog een aantal witte toppen hoog boven de bewolking uitsteken. Daarna vliegen we meer naar het zuiden, voordat we richting het westen gaan.

India ziet er vanuit de lucht geel en droog uit. Na een prima vlucht, hebben we een goede landing op de luchthaven van Delhi. We komen hier met enige vertraging aan en hebben slechts twee uur overstaptijd. Na de landing taxiet het vliegtuig geruime tijd, voordat het eindelijk in de buurt van een gebouw stopt. Het duurt even voordat er een bus komt, maar dan mogen we er eindelijk uit. Als we de vliegtuigtrap aflopen, merken we dat het hier flink warmer is dan in Kathmandu. De temperatuur ligt rond de veertig graden. Als we het gebouw binnen komen, staat er een vrouw te roepen voor de passagiers naar Londen. Op een lijst waarop onze namen staan, worden onze paspoortnummers opgeschreven en het aantal stuks bagage. Als we compleet zijn, lopen we verder naar dezelfde ruimte als waar we op de heenreis geweest zijn. Een man achter de balie gaat instapkaarten voor ons afdrukken. We krijgen het voor elkaar dat hij de bagage doorlabelt naar Brussel. Hij is wel even bezig, maar de goede etiketten komen uit de machine. We moeten wachten tot iedereen een instapkaart heeft, terwijl er ondertussen al omgeroepen wordt dat we aan boord kunnen. We lopen naar de vertrekhal en daar staan twee karren met bagage. We moeten onze tassen aanwijzen en het etiket wordt eraan vastgemaakt. Ze regelen nog wat stempels en dan mogen we door de controle; weer de handbagage door de scan en weer fouilleren. We lopen direct door naar de gate en kunnen gelijk aan boord. We hebben met z'n tweeën drie stoelen op de laatste rij van het eerste deel van het vliegtuig. Op zich wel lekker dat je niemand achter je hebt zitten. Enig nadeel is dat er aan beide kanten toiletten zitten en het dus een komen en gaan van mensen is.
Ook dit toestel loopt vertraging op, omdat we wachten op mensen uit een andere toestel. Als we denken te gaan, staan we nog een hele tijd stil voor de startbaan. Met bijna een uur vertraging gaan we de lucht in. Al vrij snel komen we in slecht weer; het toestel schommelt en ze stoppen met uitdelen van drank en chips. Het toestel stijgt iets en vlak daarna gaat het stukken beter. De piloot geeft aan om ongeveer kwart over zeven in Londen te zijn. Dat zou een kleine vertraging betekenen. Laten we het hopen, want we hebben slechts anderhalf uur om over te stappen op onze vlucht naar Brussel. Vrij snel na de chips krijgen we een lunch. Daarna gaan de raampjes dicht en gaat het licht uit. Een beetje vreemd, omdat het in Europa nu midden op de dag is. De vlucht duurt bijna negen uur. Ik lees in de tussentijd een heel mooi boek over Tibet en het Boeddhisme. We krijgen een sandwich en een stukje cake een uur of twee voordat we landen. Het regent behoorlijk in Londen. We landen om kwart over zeven, maar voordat we bij de gate zijn, is het bijna half acht. Samen met nog drie andere mensen verlaten we als eerste het vliegtuig, omdat onze vlucht van Brussel over een uur gaat. Het is gelukkig niet druk en vrij snel staan we bij de bushalte om naar de andere terminal te gaan. Vrij snel is er een bus, maar deze doet er toch nog zo'n tien minuten over. De balie van British Airways hebben we snel gevonden; het is pas vijf voor acht.

De baliemedewerkster zegt dat we niet meer meekunnen. Wij geven aan dat we dat vreemd vinden, omdat de vlucht pas over 40 minuten vertrekt. Haar baas geeft geen toestemming, maar ze gaat aan het bellen voor ons. Ze heeft ondertussen ook gezien dat het de laatste vlucht van vandaag naar Brussel is. Na een paar telefoontjes en tien minuten wachten, mogen we uiteindelijk toch mee. We moeten snel zijn. Als we met de roltrap boven komen, moeten we door de douane. Moeten we zelfs onze schoenen uitdoen! Wat een tijd dat allemaal kost. We rennen naar de lift en kunnen nog net mee. We moeten nu met de metro. Als we hijgend instappen gaan gelijk de deuren achter ons dicht. Een paar minuten later staan we in de goede hal. Twee lange roltrappen omhoog en dan nog een hele lange gang door. Bij het vliegtuig staan ze gelukkig nog op ons te wachten. We zitten helemaal achterin en hebben wel even nodig om op adem te komen. We rijden op tijd weg, maar er staat een file bij de startbaan. Het duurt uiteindelijk nog 20 minuten voor we de lucht in gaan. Ruim een half uur later landen we in Brussel. Als we bij de bagageband komen, liggen de eerste koffers er al op. Maar die van ons komen niet. We vragen info bij de bagagebalie. Die kunnen zien, dat onze bagage nog in Londen staat en morgen met de eerste vlucht om negen uur aankomt in Brussel. Al onze adresgegevens en een omschrijving van onze bagage wordt ingevoerd in de computer. De bagage wordt de volgende dag thuis bezorgd.
Als we door de deur de aankomsthal binnen komen, staan mijn ouders er al om ons op te halen. Na een uurtje rijden zijn we 's nachts om half één weer thuis na een geweldige vakantie.