We bezoeken het Mantadia-woud. Ook vandaag weer vol op lemuren.
Het is vandaag vroeg dag; de wekker loopt al iets na half zes af, want we moeten al om kwart over zes aan het ontbijt zitten. En daar zitten we dan allemaal en dan wordt er niets gebracht. Pas na half zeven komt er wat jam en boter en vier stukjes stokbrood. We moeten overal om vragen. Dit levert ons enige vertraging op. We gaan pas om kwart over zeven de bus in op weg naar Perinet (Andasibe). In dat dorpje gaat onze reisleidster met één van de gidsen op pad om brood te kopen en dan rijden we door naar de ingang van het park.
Als we de toegangspoort gepasseerd zijn, is het nog een half uur rijden. Onderweg staan we nog stil voor een familie lemuren, die we vanuit de bus kunnen zien. Het is bijna negen uur als we op pad gaan in twee groepjes. Met ons groepje volgen we de brede weg, waarop af en toe restjes sulfiet liggen. Hier in de buurt zijn twee sulfietmijnen, waar zo'n 500 mensen werken. We gaan over een smal paadje de berm in en volgen dit paadje dwars door het tropisch regenwoud. Al vrij snel zien we een lemuren familie. Deze soort hebben we nog niet gezien, het zijn de zuidelijke zwart-witte kraaglemuren. We blijven staan om te kijken en te filmen, terwijl onze gids de andere groep gaat waarschuwen.
Als we een stukje verder lopen, komen we een andere familie zuidelijke zwart-witte kraaglemuren tegen. Hier komt de andere groep ons tegemoet. Na nog even gekeken te hebben, lopen we met z'n allen terug en steken we de hoofdweg over. Aan de andere kant gaan we het tropisch regenwoud weer in. Het is hier veel heuvelachtiger en we stijgen en dalen veel. De gidsen zijn druk op zoek naar de lemuren. We zien weer een groepje slapende oostelijke wollige lemuren. Vlak daarna zien we ook nog de oostelijke grijze bamboe lemuur. De gidsen communiceren met elkaar door middel van fluiten. Uiteindelijk blijken we op de verkeerde helling te zitten. Tegen half twee vinden we de andere gids, die al een uur bij de lemurenfamilie is, deze keer zijn het diadeem sifaka's.
We kunnen weer dichtbij komen en besluiten hier te eten. We hebben net alle spullen uitgepakt, als de lemuren naar beneden komen en zich verder verplaatsen. Iedereen grijpt snel z'n camera en loopt achter de beesten aan. We schieten nog een paar mooie plaatjes. We lopen terug en lunchen tot twee uur. We gaan nog even op het uitzichtpunt kijken en dalen dan af naar de plek waar onze bus staat. We rijden een stukje terug en willen nog een kleine wandeling naar een zwemvijver maken. Als we de bus uitkomen regent het, maar we doen de poncho's aan en gaan op pad. Al na tien minuten zijn we er en maken we wat foto's van de waterval. We lopen snel terug naar de bus, die ons in een uur terugbrengt naar ons hotel.
Onderweg zetten we onze gidsen af in Andasibe en bedanken we ze voor hun werk. Om vijf uur schuiven we aan op het terras voor de borrel en het bestellen van ons avondeten. We zoeken nog even ons eigen huisje op. Om zeven uur hebben we afgesproken om weer terug te zijn. We eten weer voortreffelijk en na de uitleg van de reisleidster zoek ik ons huisje op. 's Nachts word ik wakker van geknaag en ik hoor een beest door de kamer lopen. Ik maak Michiel wakker, die op onderzoek uitgaat, maar niets ziet; alleen dat m'n horloge halverwege de kamer ligt. 's Ochtends blijkt dat het bandje ervan helemaal is aangevreten.