Vandaag reizen we naar Rnamofana. Onderweg maken we een wandeling en bezoeken we een illegale rumstokerij.

Na enig overleg gisteravond zijn we tot het compromis gekomen om om half acht te ontbijten. Het ontbijt wordt weer vrij snel op tafel gezet. Na het ontbijt halen we de tassen op uit de slaapkamer en lopen we naar de bus, die een stukje verderop in de straat staat. Het is precies half negen als we wegrijden. Aan het eind van de straat stoppen we bij de plaatselijke markt om brood te kopen. De twee uur durende busrit gaat al slingerend dwars door de bergen. We zien vandaag veel mensen in kleurige soms traditionele kleding.

We dalen en stijgen en hebben mooi uitzicht. Het wordt steeds bosrijker. Om half elf komen we in een wat grotere plaats. Hier staat de plaatselijke gids al op ons te wachten. We vullen onze watervoorraad aan, trekken de bergschoenen aan, kopen nog wat bananen en lopen richting de rijstvelden. De gids doet dit voor het eerst, maar vertelt veel en doet z'n uiterste best. Als we het bos inlopen, houdt de gids stil. Hij vertelt dat er iets verderop illegaal rum gestookt wordt. We gaan kijken en mogen foto's maken, tevens geeft hij uitleg over hoe dit proces in z'n werk gaat.

We lopen over een smal randje tussen twee rijstvelden door. We stijgen een stukje en komen in een klein dorpje. De gids vertelt dat ze hier allemaal veel kinderen hebben, omdat ze hier geen stroom en dus geen tv hebben. We mogen in een van de huisjes binnen kijken. We lopen nog door een ander dorpje en stijgen dan flink door het bos. Hier is te zien dat het een aantal jaar geleden helemaal afgebrand is. Als we bijna boven zijn, gaan we lunchen. Het brood is niet meer zo vers, maar dat compenseren we dan maar met wat extra vis of corned beef. Het is al een uur als we verder gaan.

We nemen een andere weg terug. Een flink eind afdalen met af en toe fantastische uitzichten over het hele dal. We lopen het dorp binnen, langs de verschillende kerken (katholiek, protestants, luthers) en ook nog een ruimte van een soort sekte. We lopen een hoek om en staan opeens bij de bus. Het is nu twee uur; de hoogste tijd om te vertrekken. We hebben nog een pittige rit voor de boeg. We hoeven slechts 65 kilometer, maar de kwaliteit van de weg is belabberd. Het is een zandweg, die wel behoorlijk hard is, maar vol zit met grote kuilen. We zijn pas net op deze weg als we vier grote vrachtwagens voor ons zien. Gelukkig kunnen we ze al vrij snel inhalen. Dan zien we dat een van de vrachtauto's een kraanwagen uit Nederland is.

We rijden nu ook het regenwoud in. We pikken bij de ingang van het Nationaal Park een persoon op, die de gids die we willen hebben zou kennen. Rond de klok van vier uur komen we in Ranamofana aan. In het dorp is wel leven, maar je kunt wel zien dat het zondag is. Net voorbij het dorp ligt ons hotel. Ook hier hebben ze kleine bungalows en tot onze verrassing met eigen sanitair. We zitten hier slechts op 600 meter hoogte en er vliegt weer van alles aan beestjes rond. Gelukkig hangt er boven het bed een klamboe. We vinden dat we iets verdiend hebben en we gaan gezellig op het overdekte terras zitten. De temperatuur is aangenaam en we houden het hier wel uit. Om zeven uur wordt het eten weer geserveerd. De tomaten als voorgerecht zijn deze keer wel erg eenvoudig. De zebu is echter op een heerlijke manier bereid. En als nagerecht al weer een lekkere geflambeerde banaan. Om kwart over negen beklimmen we weer alle trappen op weg naar ons huisje.