Vandaag hebben we een excursie in Fort Dauphin gepland. We maken een boottocht, relaxen op het strand en maken een wandeling naar Evatra. 

Ik heb het idee dat ik niet geslapen heb; bijna de hele nacht is er ergens in de buurt een feestje met trommelmuziek geweest, de vrachtwagens denderden bijna door de slaapkamer en het bed leek bij elke beweging of voorbijkomende auto wel een vlot op zee. Al ruim voor half acht zitten we op het terras klaar voor het ontbijt. Het is één van de duurste plaatsen qua ontbijt; we moeten 5000 Ariary (1,80 euro) betalen en voor de jam moeten we elkaar aankijken. Gelukkig is het wel vers brood. In aluminiumfolie wordt onze sandwich gebracht; wel iets kleiner dan de grootte waarmee de gids gisteren heeft opgeschept.

Tegen acht uur is onze gids er en hij vertelt dat er drie taxi's klaar staan. We pakken onze rugzak van de kamer en stappen in een blauwe Renault 4. Over de stoffige weg rijden we richting de baai. Onderweg stoppen we om water en bananen te kopen. Binnen tien minuten zijn we bij de aanlegsteiger, waar een boot voor ons klaar ligt. Het is een smalle 12-persoons motorboot. Tegen half 9 varen we weg; eerst snel over het open water en dan een stuk langzamer, omdat we nu in een smaller gedeelte varen. Er is een prachtige groene begroeiing aan de waterrand.

Opeens ziet de stuurman een kleine krokodil en draait de boot, zodat we nog eens goed kunnen kijken. Het laatste stuk moeten we weer over open water en de stuurman voert de snelheid flink op. In combinatie met de wind worden we door al dat gespetter best een beetje nat. Na vijf kwartier varen meren we aan. Er staan gelijk zo'n dertig kinderen om ons heen, waarvan een gedeelte een tijdje met ons mee loopt. We lopen over het strand en door de heuvels om aan de andere kant te komen. We zien schitterende golfslag op de rotsen. Iets na elven komen we bij een mooi strandje, waar we lekker twee uurtjes relaxen.

Om kwart over één stijgen we een stukje en steken we tussen de heuvels door. Na ruim een half uur lopen, zien we het dorpje Evatra al beneden ons liggen. Het zijn allemaal kleine houten hutjes en het ziet er erg armoedig uit. Er wonen zo'n 1500 mensen in dit dorpje. We lopen er dwars door heen en een stukje verderop ligt onze boot aan de rand van het grasveld op ons te wachten. We volgen dezelfde route als op de heenweg en staan om kwart over drie weer op de kade. Het weer betrekt iets; het lijkt zelfs of er regenwolken boven de bergen hangen. De taxi's brengen ons terug naar Fort Dauphin.

We laten ons op de verharde weg afzetten en gaan op zoek naar een geschikte gelegenheid om vanavond te eten. We hebben al een flink stuk gelopen, maar hebben nog niets gevonden en ik heb het onderhand wel gehad met het lopen met m'n verzwikte enkel. We houden een taxi aan en toevallig zit daar de gids in die we vandaag hadden, samen met Michiel laat ik me om kwart voor vijf bij het hotel afzetten. Tijd voor een warme douche en dan lekker wat drinken. We aanschouwen het straatbeeld; er is altijd wel wat te zien. Tegen zessen komt de rest van de groep terug.

Om zeven uur verzamelen we bij het terras en lopen we een klein stukje de straat in. We lopen langs het restaurant en kunnen aan de achterkant buiten onder de overkapping zitten. Er loopt flink wat bediening rond en een man of acht in de keuken. Al vrij snel hebben we door dat ze allemaal het vak nog moeten leren. Het bestellen gaat erg chaotisch en kost nogal wat tijd en bij het natellen van de gerechten, blijken ze twee bestellingen te missen. Uiteindelijk komt alles goed. Het eten wordt op mooie borden opgediend en smaakt perfect. Als voorgerecht krab en kikkerbilletjes en daarna tonijn en eendenborst. Als toetje heeft Michiel chocolademousse en ik heb brownies in vanillesaus.We zitten hier ook erg gezellig. Het is al half elf als we na het bestalen van de rekening vertrekken. De rest neemt nog een kijkje in de plaatselijke disco, terwijl wij rustig naar huis lopen.