Na een busrit van twee uur bereiken we de hoofdstad Antananarivo. Tijd voor inkopen en relaxen.

Als de wekker om zeven uur af gaat, gaan we er gelijk uit. We zijn al weer aardig gewend aan het vroeg opstaan. Zo'n drie kwartier later zijn we gewassen, aangekleed en hebben we al onze spullen ingepakt. We nemen alles mee naar beneden en zetten het alvast in de bus. Daarna ontbijten we met z'n allen. Het is heerlijk mooi weer en we schieten nog een paar plaatjes, voordat we iets na negenen de bus instappen op weg naar de hoofdstad Tana.

We hebben schitterend uitzicht over het berglandschap. De weg kronkelt alle kanten op. Onderweg is er van alles te zien; de bedrijvigheid op het land en midden tussen de rijstvelden de steenbakkerijen. Tegen elven houden we bij een hotelletje een korte pauze, waar flessen frisdrank gekocht worden en de ananassen aangesneden, die we enkele dagen geleden gekocht hebben. Als alles op is, rijden we verder en iets na twaalven rijden we Tana binnen. Er is duidelijk meer bedrijvigheid op straat dan afgelopen zondag. We hebben ruim een half uur nodig voor we in het centrum staan. De bus parkeert in de buurt van een bank en iedereen gaat geld wisselen, omdat we de komende dagen geen bank meer tegen zullen komen.

Ik blijf samen met nog iemand en de chauffeurs in de bus achter, die belaagd wordt door verkopers. Niet veel later is iedereen terug bij de bus; de man van het loket was even lunchen en zou pas omstreeks twee uur terug zijn. Dus op weg naar het hotel, dat zo'n 500 meter verderop in de straat staat. Snel laden we de bus uit en als de reisleidster de kamers geregeld heeft, kunnen we na het invullen van een briefje op zoek naar de goede etage. We spreken af dadelijk met z'n allen naar de bank te gaan. De reisleidster gaat niet mee, zij moet nog wat zaakjes regelen. Dat komt mooi uit, want dan kunnen wij al op pad voor een cadeautje dat we kunnen geven bij het afscheid en een verjaardagskaart, omdat ze over een week jarig is. We hebben ruim twintig minuten nodig, voordat iedereen geld gewisseld heeft. We lopen een stukje terug naar het postkantoor, waar we postzegels kopen. Buiten onderhandelen we over de aankoop van ansichtkaarten. We bezoeken een aantal boekwinkels, maar nergens kunnen we een geschikt boek vinden. We geven de hoop bijna op, als een verkoopster ons een mooi platenboek van Madagascar laat zien. We besluiten het te kopen en ze willen het ook nog netjes voor ons inpakken.

We zijn op weg terug maar het hotel, als we langs een restaurant komen. Hier kunnen we op de eerste verdieping op het terras zitten en het straatbeeld aanschouwen. We bestellen bijna allemaal pizza, omdat we onderhand wel iets te eten lusten. In het hotel leggen we ons geld en de papieren weg. Het is al tegen half vijf als we met een aantal nog op pad gaan voor een korte stadswandeling, want we willen voor het donker terug zijn. We belanden in een leuk winkeltje en met de aankopen, die we op straat nog doen, komen we allemaal met iets thuis. We hebben om zeven uur afgesproken in de hal om samen te gaan eten. We lopen in het donker door de straatjes van Anta en belanden in dezelfde buurt als waar we vanmiddag waren. Het restaurant dat de reisleidster gereserveerd heeft, zijn we zelfs voorbij gelopen. Het ziet er van binnen erg gezellig uit. We krijgen allerlei kleine bakjes met sausjes en stokbrood op tafel en proeven van alles. We bestellen echt Madagassische gerechten en krijgen allerlei lekkere dingen voorgeschoteld. Het is erg gezellig en sommigen proeven de plaatselijk rum met vruchten. Om half tien lopen we terug naar ons hotel, waarna we gelijk onze slaapkamer opzoeken.