Vandaag een rustdag om aan de hoogte te wennen. We maken een uitstapje richting de Yalung La en oefenen in het gebruik van onze stijgijzers en het pikhouweel.
Om zeven uur staat de warme thee klaar bij de tent. Het is nog erg fris en ik ben blij als de zon om half acht boven de bergen uitkomt. Na het ontbijt vertrekken we tegen half negen voor het uitstapje naar de pas Yalung La. Niemand weet hoe ver het lopen is. De gids schat het op zo'n drieënhalf uur. Als we ruim drie uur gelopen hebben, zien we de pas liggen. Het is echter nog een heel eind weg. We hebben al flink geklommen en geklauterd over stenen en door de sneeuw.
Het is nu tijd geworden om het pikhouweel te gebruiken. Dat is erg vermoeiend, mede vanwege het gewicht van dat ding. Een stukje verder is het weer alleen rotsen en grote stenen, maar op een paar honderd meter afstand ligt sneeuw en ijs. Daar gaan we de stijgijzers uitproberen. We laten de rugzak liggen en gaan met pikhouweel en stijgijzers op pad. We klimmen over de rotsen naar de sneeuw. Daar trekken we de stijgijzers aan en lopen we omhoog en omlaag door de sneeuw. Ondertussen zijn een paar gidsen al touwen aan het uitzetten, zodat we naar de pas kunnen klimmen. Maar het lopen met de stijgijzers is erg vermoeiend en het feit dat het beklimmen van de pas nog zeker een uur kost en dat daarna nog een lange terugweg volgt, doet Michiel en mij besluiten om alvast aan de weg terug te beginnen. Samen met John en een gids dalen we af. Toch maak ik soms te grote passen, waardoor ik lichte hoofdpijn krijg. In het midden van de terugtocht zit een groot vlak stuk, hier heeft een Franse groep haar tenten opgeslagen.
Het laatste stuk is nog een pittige afdaling terug naar het kampterrein. Als ik daar aankom, val ik neer in mijn tent. Het wordt zwart voor m'n ogen en ik heb opeens barstende koppijn. Ik neem een paramolletje en ga dan thee en soep drinken. Michiel blijft achter in de tent. Als ik mijn soep half op heb, voel ik me niet echt lekker worden. Ik vlucht de tent uit om de soep weg te brengen. Nadat ik de thee op heb en de halve kop lauwe soep duik ik mijn slaapzak in. Als ik daar rond zes uur weer uit kom, voel ik me een stuk beter. Zelfs de soep en appelbeignets, die we als voorgerecht hebben gaan erin als koek. Het hoofdgerecht bestaat uit macaroni in dikke kaassaus, gebakken smak en pittige witte bonen in tomatensaus. De macaroni smaakt me niet zo maar de rest wel. Na hebben we weer heerlijk warme custardvla met rozijnen. Na een warme kop thee ga ik lekker naar bed. En het is uitslapen morgen, want pas om half acht komt de thee aan de tent.