Vandaag vliegen we vanuit Luka terug naar Kathmandu. Vanwege de mist lopen we vertraging op, maar uiteindelijk hebben we een mooie vlucht.

Dit leidt ertoe dat we al om half zeven beneden zijn in plaats van de afgesproken zeven uur. Maar iedereen is vroeg, helaas beginnen ze pas ruim na zeven uur met het brengen van het ontbijt. En we willen toch echt om half acht aanlopen. Met het gevolg dat verschillende dingen blijven staan.
Het is niet eenvoudig om die zware plunjebalen zo 's ochtends vroeg zelf te dragen. Maar met wat pauzes komen we er wel. Natuurlijk moeten we even wat foto's en film maken van de spectaculaire landingsbaan. Deze houdt op waar de berg ophoudt. In het gebouw is het al een drukte van belang. We zetten onze bagage bij de juiste balie neer en dan begint het wachten.

Op een gegeven moment komt het bericht dat er nog steeds geen vliegtuigen kunnen opstijgen vanuit Kathmandu in verband met mist. Ruim een half uur later landt er een vliegtuig. Vlak daarna landen er nog drie. Het is opeens een komen en gaan van vliegtuigen. Sommige toestellen staan nog geen tien minuten aan de grond. Dan gebeurt er weer lange tijd niets. Opeens staat er een man achter onze incheckbalie. Ik ga snel Danuri halen en hij zorgt ervoor dat we met het eerstvolgende vliegtuig meekunnen. Onze bagage van de groep wordt in één keer gewogen en we nemen deze weer mee naar de inspectieband. Door de drukte die er opeens ontstaat, nemen ze hier niet de tijd om deze uitvoerig te controleren. Ze wordt van buiten bevoeld en op de grond gegooid. Dan mogen we verder naar de persoonlijke controle. Er wordt even in de rugzak gekeken en dan kunnen we verder naar de volgende wachtruimte. Na ruim een half uur wachten, verschijnt er weer een toestel, maar helaas niet van de maatschappij waarmee wij vliegen. Als er een toestel van onze maatschappij komt, lopen we naar de deur die naar het platform gaat. Er wordt een letter afgeroepen en het blijkt dat we aan de beurt zijn. Om tien voor elf taxiën we de landingsbaan op. We hebben een goede start en een mooie vlucht. Doordat we niet zo hoog vliegen is er van alles te zien. Michiel filmt een heleboel.

Helaas wordt één van de luchtzakken me te veel en heb ik de airsick-bag nodig. Een half uur later staan we weer met beide benen op de grond, na een geslaagde landing. We worden met de bus naar een hal gebracht en nu is het wachten op de bagage, die pas na een kwartier verschijnt. We laden alles op twee karretjes en lopen richting uitgang. Als we bij het parkeerterrein komen barst het er van de taxichauffeurs. Danuri regelt het vervoer en met een klein half uurtje zijn we bij Amar's hotel. Hier worden we hartelijk verwelkomd, maar helaas heeft hij geen plaats voor ons. Hij belt naar het guesthouse om de hoek en regelt daar voor ons kamers. De taxi's brengen onze bagage en wij lopen er naar toe. Vergeleken met Amar hebben we een ruimere en lichtere kamer. We spreken af om twee uur weer beneden te zijn om wat te gaan eten. We douchen lekker warm en ik ga de spullen, die we voor de trek bij Amar hebben achtergelaten, ophalen. Om kwart over twee lopen we met z'n vijven naar Thamel. Op een leuk terras drinken en eten we wat. We gaan daarna ieder ons eigen weg en spreken om zeven uur bij de pinautomaat af, zodat we gezamenlijk wat kunnen gaan eten. We struinen langs de vele winkeltjes en geven opdracht om een tweetal T-shirts te laten maken. Om zeven uur treffen we de anderen en gaan we steak eten bij een steakhouse. Daarna lopen we richting ons hotel en duiken we gelijk ons bed in. Het was een vermoeiende dag.