Vandaag bezoeken we Swayambhunath en dwalen we door Thamel.
We slapen lekker tot kwart over acht uit en gaan daarna ontbijten bij Amar. We nemen alvast wat bagage mee, want de laatste nacht slapen we weer in Amar's hotel. Na het ontbijt halen we de rest van de bagage op. We besluiten om vanochtend naar Swayambhunath (de apentempel) te gaan. Deze ligt een stukje boven Kathmandu, waardoor je een leuk uitzicht hebt over de stad. We kiezen niet voor de meest gangbare weg ernaar toe. En omdat de Nepalese borden niet te lezen zijn, lopen we ook nog een keer fout. Maar uiteindelijk komen we er wel. Op de trap naar boven zien we al verschillende apen, die erg dicht bij durven te komen. Langzaam lopen we naar boven. Het ziet er boven best gezellig uit; het barst er van de tempeltjes en ook hier de nodige souvenirwinkeltjes. We dalen aan de andere kant af. Dit blijkt de steile trap te zijn, waarover gesproken werd. We zien nu ook dat we entreegeld hadden moeten betalen. Op ons gevoel zoeken we de weg naar Thamel, waar we ergens op een dakterras cola drinken en een stuk gebak eten. We lopen via een aantal echte Nepalese straatjes terug en komen rond twee uur bij het hotel aan, waar we ons lekker in de tuin terugtrekken.
De rust duurt maar even, omdat ze besluiten om het afval te verbranden dat vlak naast het terras ligt waar wij zitten. We drinken wat met Theo, die aan het eind van de middag al naar Nederland terug vliegt. Rond vijf uur is bijna het hele gezelschap compleet. Er ontstaat een stemming om bij Amar te blijven eten. Wij hebben daar niet zo'n zin in en lopen tegen half zes aan richting Thamel. We wandelen eerst nog langs de winkeltjes en kopen nog twee nieuwe caps. Daarna zoeken we het terras op waar we al twee keer eerder geweest zijn. Het is er erg gezellig en je kunt er heerlijk eten. We nemen vooraf beide een tomatensoep, die smaakt heel goed. Ik heb een kipcordonblue met aardappelpuree en Michiel krijgt een mandje met kip, frites en twee verschillende sausjes. Na het eten wandelen we op ons gemak terug naar het hotel. Het is nog erg druk op straat in verband met het nog steeds voortdurende feest. Overal zie je groepjes kinderen zingen bij huizen en winkels. Sommige kinderen hebben ook zelfgemaakte instrumenten bij zich. Als we bij Amar aankomen is de poort gesloten. De jongen die hem even later open maakt, vertelt dat dit in verband met alle kinderen is, die voor geld komen zingen.
We pakken alvast zo veel mogelijk in, zodat we morgenochtend snel klaar zijn. 's Nachts horen we nog verschillende keren mensen aan het hek.