Pas een paar uur na aankomst in Johannesburg vliegen we door naar Windhoek. Daar worden we naar het verhuurbedrijf gebracht. Net buiten Windhoek kamperen we.

Om kwart over vijf gaat de verlichting aan en wordt er gestart met het uitserveren van het ontbijt. Ik heb redelijk kunnen slapen en een ontbijtje gaat er wel in. Tegen zevenen wordt de landing ingezet en niet veel later staan we in Johannesburg aan de grond.

Bij de douane staat een flinke rij, maar het duurt niet veel langer dan een kwartier. Als we bij de bagageband aankomen, zien we onze tassen er al op liggen. Dat is mooi, zijn ze toch meegekomen! We lopen richting de douane en Michiel vraagt waar we naar toe moeten. We worden de verkeerde kant uitgestuurd en na 5 minuten wandelen staan we in de hal voor binnenlandse vluchten. Dus maar weer terug over de bouwplaats naar de juiste hal. Eerst wordt de bagage gewogen en dan kunnen we aan de balie inchecken. We hebben nu wel even tijd om in de winkeltjes rond te kijken en ergens iets te drinken en te eten. Pas om elf uur gaat onze vlucht naar Windhoek.

Als we aan de gate komen, zien we dat we met de bus naar het vliegtuig gaan. We staan nu in een nieuw stukje van de vertrekhal, dat net op een busstation lijkt. Het is al tegen half elf, voordat de eerste mensen mogen boarden en de bus instappen. Wij zijn een van de laatsten die de bus in gaan. De bus rijdt een stuk over het terrein en zet ons naast het toestel af. Precies om elf uur vertrekken we. We vliegen de hele tijd over land en omdat we niet zo hoog vliegen, is het leuk om naar beneden te kijken. Je ziet precies alle zandwegen lopen. We krijgen een lekkere warme lunch en vlak daarna wordt de landing al weer ingezet. Het is ook maar twee uur vliegen vanaf Johannesburg naar Windhoek.

We zijn al bijna aan de grond, maar ik zie nog steeds alleen maar zand. Gelukkig hebben ze hier toch ook een geasfalteerde landingsbaan neergelegd. Het toestel gaat aardig heen en weer als de piloot hem aan de grond zet. We mogen lopend de trap af en staan op 200 meter van de aankomsthal. Omdat er hier zo weinig vliegtuigen komen, mogen we dat gewoon lopen.

Het is even druk bij de douane, maar als we daarna bij de bagageband komen, ligt die van ons er al op. Dat is weer een meevaller. Als we langs de tweede douanepost zijn, lopen we de aankomsthal binnen. Daar staat iemand van de verhuurmaatschappij ons op te wachten. We lopen met hem mee naar een busje en stappen in. Het is zo'n dertig kilometer rijden naar Windhoek. We rijden door een droog steppe-achtig gebied. Hoe dichter we bij Windhoek komen, hoe heuvelachtiger het wordt. We rijden een stukje door de stad en komen dan bij het verhuurbedrijf aan. We zetten onze bagage binnen en niet veel later komt de eigenaar op ons aflopen. We spreken alles uitgebreid met hem door. Hij geeft ons nog wat tips en dan gaan we eindelijk op pad. Eerst een straat verder even pinnen bij de bank. Als we teruglopen naar het verhuurbedrijf worden we lastig gevallen door twee jongens. Ze hebben het voor elkaar gekregen om mijn rijbewijs uit de trui van Michiel te jatten. En komen dan even later vertellen dat we dat verloren hebben. Tja, ze hadden op geld gehoopt, maar dat is ze gelukkig niet gelukt. We zijn vrij snel terug bij onze auto voor de komende vier weken. Hij ziet er mooi wit uit, dat zal wel snel veranderen met al dat zand hier. Het is even lastig om weg te komen, maar al vrij snel zijn we de uitrit uit en hebben we de eerste rotonde via links gehad. Michiel zet nog een paar keer de ruitenwissers aan in plaats van de richtingaanwijzer, omdat ze die net andersom hebben zitten. Maar na een paar minuten gaat het gelukkig een stuk beter. We rijden naar het Maereau winkelcentrum. Ik ga de Spar binnen, terwijl Michiel in de auto wacht. Goed dat ik vooraf al een lijstje gemaakt heb, dan kan ik niets vergeten. Als ik bij de kassa kom heb ik een overvolle winkelwagen, maar gelukkig staat er een jongen om het allemaal in kleine plastic zakjes te doen. Michiel gaat daarna nog even terug om wat drank te kopen en dan hebben we echt alles.

Aan de hand van de kaart en ons GPS rijden we de stad uit. We worden goed geholpen bij het vinden van de gereserveerde camping. We gaan de snelweg af en staan gelijk op een onverharde weg met allerlei gaten en kuilen. Na 200 meter staan we voor een hek. Michiel doet het open en rijdt de auto erdoor. Hij gaat op zoek naar iemand, die ons iets meer kan vertellen. We mogen een plekje uitzoeken en dat doen we dan maar. Bij een afdak zetten we onze auto neer. Het is een mooi aangelegde camping. Er staat zelfs een bankje. We zetten gelijk de tent op en gaan dan alle boodschappen en al onze bagage herschikken. Een man komt met een lijstje langs en we betalen bij hem de overnachtingskosten. Na bijna een uur begint het te schemeren. Het is hier snel donker, je kunt wel merken dat het winter is. Michiel kookt wat lekkers, dat we onder de sterrenhemel opeten. Daarna nog even het verslag van de dag maken, dat wel flink koude vingers oplevert. Ondertussen ook het toilet en douchegebouw bekeken. Ze hebben er zelfs gewoon warm water om af te wassen. Na de afwas zoeken we ons bed op.