Vanochtend maken we een wandeling richting het stuwmeer. Daarna rijden we richting Windhoek, waar we enkele bezienswaardigheden bezoeken.
Het is weer vroeg dag vandaag. Ik ga om een uur of zes de tent uit, omdat ik nu toch echt naar het toilet moet. Maar ik ben wel van plan terug te kruipen in m'n slaapzak. Ik kom buiten al verschillende mensen tegen. Als ik terug kom in de tent, merk ik dat het er erg vochtig is. Het dak is weer behoorlijk nat, het begint aan beide kanten flink te druppelen en m'n deken voelt aan de bovenkant ook vochtig aan. Ik lig nog wat, maar kan niet echt meer slapen. Michiel heeft het om half zeven helemaal gehad en gaat er uit. Hij kleed zich gelijk aan en gaat koffie zetten. Omdat de zon nog niet op is, gaat hij in de cabine zitten, maar daar is het ook flink afgekoeld.
Ik kom er rond half acht uit en evacueer alle spullen die nog droog zijn. Het laken is erg nat en hangen we aan de waslijn op. nu de zon opgekomen is vanachter de heuvels, is het laken ook weer binnen een mum van tijd droog. We ontbijten en ruimen alle spullen op, maar we laten het tentje nog even drogen in de zon.
Tegen negen uur lopen we in de richting van de receptie. Daar in de buurt moet de wandeling van 1 1/2 kilometer beginnen. We lopen afwisselend door de rivierbedding en langs de voet van de heuvels. We zien wat gnoes en opeens zien we ook een paar bergzebra's, die hadden we hier de afgelopen vier weken nog niet gezien. Na ruim een half uur zijn we aan het kleine stuwmeer gekomen. Helaas zijn er geen dieren die hun dorst lessen, terwijl de temperatuur toch al aardig opgelopen is. Er moet hier in de buurt nog een cache liggen, maar daarvoor moeten we naar de top van een van de heuvels. Het is niet veel omhoog, maar zo over die dierenpaadjes moeten we ons een weg zoeken naar het goede punt. Niet veel later hebben we de juiste rots gevonden en komt het verstopte doosje te voorschijn. We besluiten niet over het zelfde pad terug te lopen, maar gaan de heuvel af en aan de overkant weer omhoog. Daar zien we een uitzichtpunt liggen, dat vanaf de geasfalteerde weg te bereiken is. Ruim een kwartier later staan we op de geasfalteerde weg en lopen we het laatste stuk terug naar de camping.
We pakken het tentje in en rijden door het park terug naar de gate. Daar laten we ons formulier zien en rijden we even later de weg op richting Windhoek. We zijn van plan om vandaag drie caches in de hoofdstad op te sporen en daarna te gaan kijken of we op de camping terecht kunnen, waar we de eerste nacht ook gestaan hebben. Daar was het ons goed bevallen en hadden we ook prima sanitair. Het is een half uurtje rijden naar Windhoek. Nu we langs de politiepost rijden, zien we hoe het komt dat Michiel deze post gisteren zo laat opmerkte; het enige snelheidsbeperkende bord staat op de grond aan het einde van de vangrail.
De eerste cache ligt bij de botanische tuin, helaas is die vandaag gesloten. We staan geparkeerd bij een trail en de naam hiervan komt ons bekend voor. We zoeken tussen de beschrijvingen van de caches en dan blijkt dat de cache, die we de dag ervoor op een totaal andere plaats gezocht hebben, hier in de buurt moet liggen. We controleren de coördinaten en dan blijkt dat deze foutief in het GPS staan. Dus een nieuwe mogelijkheid om deze cache te vinden en dat lukt ons vrij snel. We hoeven de trail maar een klein stukje te lopen en dan is het al raak.
De volgende cache ligt bij de Christuskerk. Deze kerk ligt midden op een rotonde. De mis is net uit en ik loop snel naar binnen om even naar de mooie glas-in-lood ramen te kijken. Michiel zoekt ondertussen naar de cache, maar helaas tevergeefs. Er staat bij dat een foto ook voldoende is, dus die maak ik dan maar. Op naar nummer drie die bij een monument ligt. We rijden het eerst voorbij en nadat Michiel gedraaid heeft, parkeert hij aan de overkant op de stoep. Na een paar minuten is hij al terug, deze cache was vrij eenvoudig te vinden. We gaan toch nog een keertje terug naar het kerkje. Weer een keer de rotonde rond en parkeren. Ik pak de pc en zoek de complete beschrijving op. Dan blijkt dat de cache in het voorjaar verlegd is en dat we honderd meter verderop moeten kijken. Michiel gaat nog eens zoeken en komt even later tevreden terug.
Ik heb ondertussen het boek bekeken en gezien dat we best met de auto nog even door het centrum kunnen rijden om wat indrukken van Windhoek op te doen. We doen een klein rondje door het redelijk moderne Windhoek, dat ook nog een aantal typische Duitse gebouwen kent. Daarna rijden we de stad uit. Als we langs het winkelcentrum komen, waar we vier weken geleden boodschappen hebben gedaan, stoppen we om nog een paar lekkere broodjes voor vanmiddag te halen. Ik kan helaas geen bier meenemen, want dat mogen ze hier op zondag niet verkopen. We rijden de stad uit en een kwartier laten staan we aan het hek van de camping.
Er komt al iemand op ons afgelopen en ik vraag of er plaats is. Dat is geen probleem, we mogen een plekje uitzoeken. We zoeken een ander plekje uit als vorige keer en installeren ons in het zonnetje. We eten lekker de broodjes op, spelen een spelletje Catan en Michiel gaat aan de slag met de website als ik ga lezen. Voor het eten gaan we douchen, zodat we straks weer heerlijk fris ons bed in kunnen. De man die het geld komt innen, komt langs. Michiel vult alle benodigde gegevens in. Als hij zijn portemonnee pakt, zegt de man dat de prijs verhoogt is naar N$ 65 per persoon. Michiel zegt met een lach dat de inflatie dan wel erg hoog is. Vorige maand betaalden we nog N$ 55. De man vertelt dat ze altijd per 1 augustus de prijzen verhogen. Tegen zessen maakt Michiel de BBQ aan en eten we de laatste restjes op.