Canon Road House - Klein Aus Vista

Eindeloos lege wegen hier in NamibieVandaag een schitterende route door bergachtig gebied. We zien af en toe de wilde dieren langs de weg lopen. In de loop van de middag bereiken we Aus.

Het begon vanochtend vroeg toch wel weer wat te waaien, maar gelukkig niet zo erg als gisterochtend. Het is niet zo koud geweest, dat komt natuurlijk omdat we niet meer zo hoog zitten. We zitten nu nog op een hoogte van ongeveer 800 meter. Wel hebben we sinds de zon op is gekomen te maken gehad met het koeren van een duif. Ben je zo ver weg van huis, hoor je de duiven nog.

We staan op tijd op en omdat het toch wat te veel waait, kookt Michiel het water in de achterbak van de auto. We ontbijten in het zonnetje en gaan om negen uur op pad. We rijden eerst weer richting Fish River Canon. Vlak voor het park slaan we linksaf richting Ai-Ais. De komende uren rijden we een fantastische mooi tocht. Het landschap veranderd steeds. Is het eerst nog erg droog, na ruim een uur rijden zitten we midden in het schitterend gekleurde gebergte.

Ons GPS gaf een weg aan die niet op de kaart staat en waarmee we een flink stuk zouden afsnijden. Het blijkt vrij eenvoudig te zijn om deze weg te vinden en hij is ook nog goed berijdbaar. Hoe dichter we aan de grens met Zuid-Afrika komen hoe bergachtiger het wordt. We rijden over een zandweg langs de grensrivier en slingeren door het gebergte. De weg is soms niet breder dan de auto. Af en toe zien we provisorisch gebouwde onderkomens. Langs de rivier is het mooi groen. En opeens zien we de apen lopen.

Voldoende ruimte op de camping in AusWe lunchen langs de kant van de weg. Omdat we geen brood meer hebben, worden het toastjes en daar smaakt de vis met mayonaise natuurlijk prima op. Het is heerlijk weer; in de zon is het zelfs aan de warme kant. Als we verder rijden zitten we vrij snel bij de grensovergang en daar slaan we de weg in richting het noorden. Vlak voor Rosh Pinah neem ik het stuur van Michiel over. Niet veel later begint de geasfalteerde weg. We rijden het dorp binnen en Michiel vraagt bij het tankstation of ze de gastankjes bij kunnen vullen, maar ze spreken hier helaas erg gebrekkig Engels. We rijden verder richting Aus. Het is een 160 km lange snelweg, net nieuw aangelegd. In het begin zitten er nog een paar bochten in, maar het laatste stuk is alleen maar recht vooruit. Op het hele stuk komen we niet meer dan tien auto's tegen. Wel is er elke tien kilometer een picknickplaats. Langs de kant van de weg zien we een struisvogelechtpaar met wel tien jongen. Helaas zijn we te laat met het pakken van onze apparatuur. Ze rennen hard weg bij het horen van onze auto. We zien ook nog springbokken en spiesbokken.

Om half vier rijden we Aus binnen; een gehucht van niets. Bij de plaatselijke supermarkt zorgt Michiel ervoor dat het gas gevuld wordt. Een stukje verderop tanken we en kunnen we ook een brood kopen. We rijden het dorp uit en een paar kilometer verderop slaan we de weg weer af richting Campsite Klein Aus Vista. Michiel gaat naar binnen en komt terug met een routebeschrijving en de mededeling dat we de laatste campsite hebben. We moeten nog een kilometer rijden en dan vinden we ons plekje. Het is ondertussen al vier uur en de zon gaat hard onder. We zetten de tent op en ik richt hem in, terwijl Michiel nog snel een pintje in het zonnetje neemt. Om vijf uur is de zon achter de bergen gezakt. Er waait een fris windje en het wordt tijd om te bedenken wat we vanavond gaan koken.

Ik snijd een paar aardappels klein, een paprika en een tomaat; alles met wat kruiden erbij in een aluminiumfolie bakje en dan lekker op de BBQ. Michiel heeft lamspiesjes gehaald en dat samen maakt het weer een heerlijke maaltijd.

Na het afwassen zitten we nog even bij het vuur, voordat we het laddertje op gaan naar ons tentje.