Vandaag bezoeken we een ander deel van het Etosha NP. Vooral in de ochtend zien we veel dieren. Het is en blijft een schitterend park om doorheen te rijden. We kamperen net buiten het park.

Het is vandaag vroeg dag; Michiel heeft de wekker op kwart over zes gezet. We willen graag vroeg het park in, zodat we veel dieren kunnen spotten. Na drie weken Namibië en leven met vroeg opstaan en vroeg naar bed is het eigenlijk geen probleem om zo vroeg het tentje uit te komen. Ik lag al weer eventjes wakker. Terwijl ik me aankleed en naar het toiletgebouw ga, zorgt Michiel voor thee en koffie. Hij maakt ook alvast een paar boterhammen, zodat we die strakjes ergens bij een waterplaats op kunnen eten.

Het is kwart over zeven als we door de gate het park binnen rijden. We rijden eerst een stukje terug richting kamp Halali, want we willen naar de drinkplaats Kalkheuvel, waar we gisteren al die olifanten gezien hebben. Onderweg er naartoe zien we al een heleboel verschillende dieren. Bij de waterplaats aangekomen, lijken we iets minder geluk te hebben. Er lopen alleen twee giraffen en honderden parelhoenders rond. We beginnen aan ons ontbijtje en ons geduld wordt beloond. Er komen wel vijf elanden aanzetten; dat zijn echt flinke beesten. Na een tijdje rijden we terug richting kamp Namutoni. Voordat we bij het kamp zijn nemen we een afslag naar drinkplaats Chudop, daar is het een komen en gaan van beesten; giraffen, springbokken, spiesbokken, zebra's en ook weer elanden. We brengen hier een poosje door. Vlak voor we wegrijden observeert Michiel de omgeving met de verrekijker. Hij ziet iets, maar kan moeilijk onderscheiden wat het is. Hij zet de auto zo dichtbij mogelijk en dan kunnen we het wel zien: twee gevlekte hyena's! Ze liggen beide op de grond, maar af en toe richten ze hun kop op. Het mooist is natuurlijk als een van de beesten omhoog komt en onze kant uitkijkt. Ondanks de afstand kunnen we toch een paar mooie plaatsjes schieten.

We rijden door naar kamp Namutoni voor een sanitaire stop en daarna rijden we de dik-dik drive. We zien onderweg allerlei dieren, maar geen dik-dik. Het is kwart voor twaalf als we de binnenplaats van het fort van Namutoni binnenlopen. We nestelen ons op een terrasje en bestellen een lunch. We krijgen iets lekkers voorgeschoteld. Als we betaald hebben, kopen we in het winkeltje ernaast een heerlijk vers brood en een ijsje. Bij de auto eten we in het zonnetje ons ijsje, voordat we verder rijden.

We gaan de poort weer uit en gaan in noordelijke richting. We volgen een route door bebost gebied. Daarna rijden we langs verschillende drinkplaatsen, zoals Tsumcor, Groot Okevi en Klein Okevi. Onderweg zien we een paar olifanten. Ze staan steeds alleen bij het water te drinken. Als laatste willen we vandaag de route langs het Etosha Pan rijden. Het is een mooie route, waarbij we bijna de hele tijd schitterend uitzicht over de zoutvlakte hebben, slechts in een klein deel staat echt water. Het eerste deel van de route komen we bijna geen dieren tegen, maar als we het zoutpan overgestoken zijn, zien we zowel links als rechts van de weg weer allerlei verschillende soorten dieren.

We komen voor de laatste keer op kamp Namutoni. Michiel wil hier nog tanken, voordat we Etosha verlaten. Als hij betaald heeft, rijden we naar de gate van het Nationaal Park. Zo'n honderd meter achter de gate is de afslag naar ons volgende onderkomen. De website zag er veelbelovend uit; we zijn benieuwd waar we terecht gaan komen. Gelijk bij de afslag is een poort en staat iemand met een lijst met namen. Gelukkig staan we er ook tussen. Hij vertelt dat we het pad acht kilometer moeten volgen; dat geeft ons GPS ook aan. We rijden een heel stuk langs de afrastering van het Etosha Park. We komen onderweg ook nog allerlei dieren tegen, zoals springbokken en zebra's. We rijden helemaal door naar de receptie. Daar gaat Michiel zich melden en hij krijgt te horen op welk plekje op de camping we mogen gaan staan. Hij reserveert ook gelijk voor het avondeten in het restaurant.

We rijden naar de kampeerplaats en komen weer op een schitterend plekje. We zetten snel het tentje op, zodat dat nog een beetje kan drogen. Daarna genieten we nog een uurtje van de zon, die al om vijf uur onder gaat. We hebben een eigen gebouwtje, waarin een douche, toilet en wastafel is. Het ziet er echt helemaal super uit. Zodra de zon onder is, ga ik de douche uitproberen; nou dat is een echte aanrader.

Om half zeven lopen we richting het restaurant. Het is al hartstikke donker en het is goed dat we onze lampjes bij ons hebben. Het is een minuut of vijf lopen; de fakkels zien we steeds dichterbij komen en als we er bijna zijn, voelen we ook de warmte op ons afkomen. Het restaurant ziet er echt heel leuk uit; het is van hout gebouwd en een deel van de wanden zijn tentdelen die open kunnen. We krijgen een heerlijk driegangenmenu voorgeschoteld. Een kippensoep, een heerlijk gebakken struisvogelbiefstuk in rode wijnsaus en als toetje nog warme chocolade brownies. En dat voor nog geen 13 euro.

Na het eten drink ik nog thee, terwijl Michiel een Irish Coffee neemt. Als we klaar zijn, lopen we nog even naar de verlichte waterplaats. We komen langs een schitterend zwembad. Bij de waterplaats zien we een steenbok en een haas. Het is er vrij fris en dus besluiten we richting camping terug te lopen. Daar blijkt dat we ondertussen buren gekregen hebben. We zitten nog even buiten en ik maak het verslag, maar om negen uur wordt het toch wel erg fris en zoek ik m'n bed op.