We hebben vandaag de hele dag de tijd om een lekkere wandeling door het Naukluft Park te maken. We zien springbokken en klipdassen en genieten van het heerlijke weer.
De eerste keer dat we wakker zijn, is het pas half een. Maar ja, wat wil je als om zeven uur het licht al uit ging. Iets na half acht komen we er uit. We gaan vandaag wandelen, maar we hebben wel te horen gekregen dat het verstandig is om de tent in te klappen, omdat er hier apen leven. Dus dat doen we dan maar netjes na ons ontbijt.
Precies om negen uur lopen we het kampeerterrein af. Een paar meter verderop begint aan de linkerkant de Naukluft Trail. De wandelweg wordt aangegeven met gele voetjes. We lopen door een droge rivierbedding. Na 200 meter lopen wijzen de voetjes schuin omhoog. We klimmen links omhoog de berg op; het lijkt erop dat we een pad volgen, maar na vijf minuten klimmen zijn we geen gele voetjes meer tegengekomen. We bekijken ons provisorische routeoverzicht en besluiten verder omhoog te klimmen. Na een half uur lopen zijn we op een bergkam en hebben we aan de andere kant een grote glooiende vlakte. We moeten snel het foto- en filmtoestel pakken, want we zien vier steenbokken over de vlakte lopen. We bekijken nogmaals ons kaartje en zien dat de route ook op ons GPS staat. Het is ons nu echt wel duidelijk dat we fout zitten.
We besluiten naar een bergkam zo'n 200 meter hoger te klimmen en dan te bekijken of we van daaruit terug op de route kunnen komen. Als we boven op die bergkam komen is het aan de andere kant flink steil naar beneden; dat is dus geen optie. We dalen terug af naar beneden en besluiten het glooiende landschap over te steken. Onderweg ben ik even niet volledig geconcentreerd en glij ik weg. Ik kom een beetje ongelukkig terecht en Michiel moet me helpen om overeind te komen. Ik heb de binnenkant van m'n pols flink geschaafd, maar dat is gelukkig alles. We doen er wat desinfecterende zeep over en laten het verder opdrogen. We vervolgen onze weg naar beneden en steken dan de vlakte over. Het zou dan iets meer dan een kilometer zijn, voordat we weer op de route zitten. We volgen allerlei dierenpaadjes en we lopen lekker door. Ons doel komt steeds dichterbij. Ver beneden ons zien we de droog liggende rivierbedding. We zoeken een weg naar beneden en dat gaat op zich vrij aardig. Tegen twaalf uur zijn we helemaal beneden en zoeken we een geschikt plekje om te lunchen. Er stroomt toch nog een beetje water en Michiel trekt gelijk z'n schoenen en sokken uit en gaat lekker aan de waterrand zitten. We eten de heerlijke broodjes, die Michiel gisteren gekocht heeft. We hebben er vijf, maar ze zijn zo stevig, dat we allebei aan eentje wel genoeg hebben.
Een half uurtje later lopen we weer verder. Het pad loopt steeds in of naast de rivierbedding. Onderweg zien we nog een aantal klipdassen. Het wordt aardig warm nu we zo in de volle zon lopen. We hebben nog een half uurtje te gaan voor we terug op de camping zijn. Het is net een uur als we daar aankomen. Nu is er gelukkig wel wat zon op ons plekje. We genieten van het mooie weer. Laten het tentje drogen. En ik probeer even lekker te gaan douchen, maar helaas was er alleen koud water. Tja, ik ben in ieder geval wel lekker opgefrist. Rond de klok van vijf, maakt Michiel het vuurtje aan, omdat het alweer een beetje begint af te koelen. Daarna gaat hij aan de slag om de maaltijd voor vandaag te maken. We krijgen vanavond macaroni. We eten heerlijk en na de afwas blijven we nog even bij het vuurtje zitten. Een stukje verderop wordt er moeilijk gedaan over een kampeerplaats, terwijl er naast ons nog een plek vrij is.
Het is nog geen acht uur als we het laddertje weer beklimmen en ons tentje ingaan.