Vanaf de Naute Dam is het niet zo ver rijden naar Fish River Canon Park. Hier ligt de op een na grootste kloof ter wereld. Schitterend uitzicht hebben we en we maken een heerlijke wandeling.

Vannacht is het gelukkig niet zo koud geweest. Maar sinds een uur of zes is het vreselijk gaan waaien. Het lijkt wel of het stormt. Om half acht pakken we alles snel in en verlaten we de tent via het trapje. Als we buiten komen, zien we dat het ook echt vreselijk hard waait. Tja, soms lijkt het in een tent erger dan het in werkelijk is. Het waait te hard om het gas aan te steken en rustig te ontbijten, dus na het wassen rijden we om iets na achten het kampeerterrein af. Het was een mooi plekje, alleen jammer van die harde wind.

We vervolgen onze route over de gravelweg. Onderweg zien we meerdere struisvogels en springbokken. We tuffen lekker door het mooie landschap. Tegen negenen zetten we de auto aan de kant van de weg en pakken we een boterham. Als we een stukje verder zijn, rijden we het Canon Park in. Het is gelijk een stuk heuvelachtiger. Opeens zien we een zebra lopen. Er staan hier geen hekken langs de weg en de zebra steekt een stuk voor de auto opeens de weg over. Iets voor tienen rijden we het terrein van Canon Road House op. Michiel gaat naar binnen om zich te melden. Hij komt terug met de mededeling dat ze op ons gerekend hebben en dat we door mogen rijden naar kampeerplaats B. We gaan naar onze plek en pakken de kaart erbij om te bekijken waar we nog naar toe gaan vandaag. We gaan terug de weg op en rijden nog zo'n 20 kilometer verder. Daar komen we bij de ingang van het Fish River Canon Park. We betalen de entree en rijden nog zo'n 8 kilometer verder tot het eerste uitzichtpunt. We hebben hier een fantastische blik op de Fish River Canon. Op de Grant Canyon na de grootste kloof ter wereld. We worden aangesproken door Duitsers, die een band op willen pompen. Michiel helpt hen met onze automatische pomp. Daarna rijden we een stukje verder naar een ander uitzichtpunt. We filmen en fotograferen volop. Een kilometer of acht verder kunnen we nogmaals tot aan het randje van de kloof komen en dat doen we. De weg hier naartoe is duidelijk van mindere kwaliteit, maar met onze 4x4 gaat het prima. We komen op een wel heel mooi plekje en hebben fantastisch uitzicht op de kloof. Onderin staat een beetje water. Het is ook weer prachtig weer; een graad of 20 en weer helemaal wolkeloos. Jammer dat er veel wind staat.

Daarna rijden we op ons gemak terug naar de camping. We hebben vandaag wel erg veel stof gezien. Zowel van binnen als van buiten is dat aan de auto te zien. Als ik wat zoek in de achterbak van de auto, blijkt dat alles onder een laagje zand zit. Tja, in de bodem en in de wanden van de auto zitten allemaal kleine luchtgaatjes.

We bakken eitjes, wat op zich niet makkelijk is met zo veel wind. En daarna gaan we op pad om een stuk te lopen. We volgen het pad vanaf het bord walking trail. In eerste instantie is het pad goed te volgen, omdat het er op lijkt dat er een jeep gereden heeft. Maar later moeten we de steenmannetjes volgen en dat is niet altijd even makkelijk. Sommigen zijn omgevallen, maar gelukkig is de omgeving overzichtelijk en hebben we de kampeerplaats beneden ons bijna de hele tijd in het zicht. Soms komen we weer op het pad uit en dan zoeken we ons zelf weer een weg. Precies een uur later staan we weer bij ons tentje. Lekker nog even wat drinken en lezen in het zonnetje. Maar het wordt al snel fris, want het blijft behoorlijk waaien. Het is pas net half vijf geweest als de zon al achter de berg verdwijnt. Tijd om maar even in de auto te gaan zitten en het verslag van de dag te typen. En dan dadelijk maar even lekker gaan douchen en al dat stof van vandaag eraf spoelen. En dan gaan we vanavond maar eens uit eten! Michiel heeft gezien dat het er binnen in Canon Road House erg gezellig uit ziet. En koken met deze harde wind is geen pretje.

Ik ga douchen en Michiel gaat ondertussen kijken of hij onze site kan bijwerken vanaf de computer in het restaurant. Als ik ook in het restaurant kom, zit hij net tien minuten te internetten. Via de telefoonlijn gaat het niet zo snel als thuis, maar het lijkt uiteindelijk wel te lukken. Nog snel even de mail checken en dan gaan we aan tafel. Er staan allemaal lekkere dingen op de kaart. Voor nog geen tien euro heb je een hoofdgerecht. We nemen allebei de spies en krijgen zowel een springbokspies als een oryxspies geserveerd. Er zitten heerlijke sausjes bij, warme groente en gebakken aardappel. We laten het ons smaken. Vlak voor we gaan vraagt Michiel of ze in de keuken onze waterflessen met gekookt water kunnen vullen en dat doen ze. We rekenen bij de receptie af en lopen terug naar onze tent. De temperatuur is niet echt gezakt en het valt mee met de wind.